Να σου πω κάτι, φίλη στο #4, σε καταλαβαίνω πολύ καλά και νομίζω κι εγώ ότι έκανες μεγάλο λάθος που δεν του έδωσες περισσότερο χρόνο. Όταν γνωρίζουμε καλύτερα κάποιον, τον βάζουμε μέσα στη ζωή μας και μοιραζόμαστε εμπειρίες που μας δένουν μαζί, τότε σιγά σιγά εξοικιωνόμαστε και με την εμφάνισή του, ακόμα και αν αρχικά τον βρίσκαμε άσχημο ή τελοσπάντων όχι τόσο attractive.Επειτα, συμβαίνει συχνά οι γυναικες να ερωτευόμαστε έναν άντρα πιο έντονα αφού πρώτα κάνουμε σεξ μαζί του κάμποσες φορές. Δηλαδή δεν είναι πρωτάκουστο, κάποιος που αρχικά δεν σου αρέσει και τόσο πολύ να καταλήγεις τελικά να τον ερωτεύεσαι σφόδρα εξ'αιτιας άλλων χαρακτηριστικων του (και να σε φτύνει κιόλας πολλές φορές τελικά και να ψάχνεσαι).Τώρα βέβαια εσύ λες ότι όχι μόνο δεν σου αρέσει τόσο, αλλά κατά κάποιο τρόπο σε ντροπιάζει κιόλας να τον κυκλοφορείς. Στη θέση σου θα εξέταζα αν ο άντρας αυτός έχει κάποια άλλα στοιχεία που μπορεί να σε κάνουν ιδιαιτέρως περήφανη, πχ η καλλιέργειά του, οι επιτυχίες του, η καλή φωνή του, κάτι.Και εν τέλει, δε σου λέω πως πρέπει να πιεστείς μόνο και μόνο γιατί νομίζεις ότι με το συγκεκριμένο θα φτάσεις στο γάμο και στην οικογένεια πιο γρήγορα. Άμα δεν αγαπάς τον άντρα σου τι να τον κάνεις το γάμο? Πεταμένα λεφτά είναι. Αστειεύομαι. Χάσιμο χρόνου και στραπατσάρισμα ψυχής είναι σίγουρα.Βρέθηκα στη θέση σου και δεν έφυγα, έμεινα, και σε πληροφορώ ότι στη συνέχεια ερωτεύτηκα και ευτύχησα μαζί του. Επρόκειτο βέβαια για διακεκριμένο επιστήμονα και πολύ επιτυχημένο επαγγελματία που με έκανε πολύ περήφανη κοινωνικα και μου πρόσφερε ζωή χαρισάμενη και πρακτικά. του κατ ε λονγκ στόρι σορτ....το τηλ του το έχεις ακόμα? Άιντε να σε δω. Γκουντ λακ.είναι γνωστό ότι το πως νιώθουμε για κάποιον αλλάζει μέσα στα πρώτα στάδια της σχέσης