Βλέπω όλες τις αυτοαποκαλούμενες "σκυλομάνες" που βγάζουν τόση κακία στην κοπέλα της 7 και την κατηγορούν για κόμπλεξ στο θέμα παιδί-σκυλί... Πρώτον, όχι το να έχεις σκυλί δεν εξισώνεται με το να έχεις παιδί από άποψη πρακτική και μόνο. Ναι δε λέω και τα δύο θέλουν φροντίδα και αγάπη αλλά νομίζω πως έχετε υπερ-απλουστεύσει τη μητρότητα και το τι αυτή συνεπάγεται στο μυαλό σας. Δεύτερον, για ποια σχέση αγάπης και φροντίδας μιλάμε από τη στιγμή που η τύπισσα δεν προσφέρεται ούτε να το ξεσκατίσει το καημένο το σκυλί, αλλά ούτε το θέλει στο σπίτι της μέσα για να μην τη φάει η μπόχα (ωραία μάνα). Τρίτον, ναι ο καθένας κουβαλάει το δικό του σταυρό, το κατανοώ. Αλλά να σου'ρχεται τώρα η άλλη, που δεν είναι ικανή ούτε τις ανάγκες του σκυλιού της να καταλάβει, και να σου λέει ότι είναι το ίδιο να φροντίζεις ένα αδέσποτο (το οποίο φροντίζουν άλλοι για αυτήν), με το να φροντίζεις ένα άτομο με ψυχολογικά προβλήματα, πάει πολύ. Το άτομο που ακούει φωνές δυστυχώς δεν μπορείς να το κάνεις να σωπάσει επειδή ενοχλούνται οι γείτονες. Το σκυλί σου όμως μπορείς και ΠΡΕΠΕΙ να το καθαρίζεις. Οπότε σκασμός και πιάσε σκούπα και φαράσι γρήγορα.