Έχει ένα δίκιο εδώ που τα λέμε η εξωγήινη. Και μιλάς και λίγο. απαξιωτικά για την ξαδέρφη (φρεσκοχωρισμένη μικρή που αρκετά υπέφερε). Μπορεί να υπέφερε τα μύρια όσα μέσα της μετά από αυτή τη σχέση, αυτό δεν το ξέρει κανένας παρά μόνο η ίδια. Είναι πολύ μεγάλο λάθος της να ταλαιπωρεί ένα ζωντανό για να νιώσει καλύτερα, τη στιγμή που δε μπορεί να δεσμευτεί στη φροντίδα του ζώου, το αναγνωρίζω αυτό, αλλά η μουρμούρα για το σκύλο δε θα βοηθήσει. Καλύτερα να κάτσετε και να της τα πείτε φάτσα φόρα και να απομακρύνετε το ζώο, για το δικό του καλό, παρά αυτό. Επίσης ο σκύλος, τα τελευταία χιλιάδες χρόνια θέλει άνθρωπο για να επιβιώσει. Δε λέω ότι του είναι απαραίτητος, αλλά είναι καλύτερος για το ζώο. Και όλη η ερώτηση είναι ένα πολύ ωραίο παράδειγμα του γιατί ΔΕΝ πρέπει να ζούμε τόσο ασφυκτικά κοντά στους συγγενείς μας. Είναι άρρωστο, ακόμα και όταν τα πάμε τέλεια μαζί τους, γιατί οι αποστάσεις, και φυσικές και νοητές, είναι απαραίτητες. Αλλιώς θα πεις σε ένα γείτονα άγνωστο να κάνει ησυχία (γιατί δε σε ενδιαφέρει αν θα θιχτεί), ενώ για να το πεις στο συγγενή πρέπει να το σκεφτείς 10 μέρες, να συγκαλέσεις σύνοδο κορυφής με τα υπόλοιπα μέλη-γείτονες και να βρεις και τις κατάλληλες λέξεις.Καλύτερα να αποστασιοποιηθείς. Και έυχομαι η ξαδέρφη, η οποία είναι και στο άνθος της ηλικίας της, να ορθοποδίσει, να πάρει τα μπογαλάκια της και να μείνει μόνη της.