#7 Αν και μάλλον δεν θα έχει πια νόημα για 'σένα, μιας και πιστεύω θα το έχεις πια ξεπεράσει (από τα Χριστούγεννα!), ωστόσο θα σχολιάσω για παρόμοιες πιθανόν περιπτώσεις ή ίσως και για 'σένα τέλος πάντων. Όντως, κάπως άσχημο αυτό που σου συνέβη. Υποθέτω ένα μικρό πλήγμα θα ήταν ούτως ή άλλως για όποιον από τους δυο σας κι αν απέρριπταν.Σου συστήνω να σταματήσεις όχι να το σκέφτεσαι αλλά να το θεωρείς σημαντικό. Γιατί αυτό είναι που θα σας επηρεάσει, αν πρόκειται να γίνει κάτι τέτοιο. Το καλύτερο θα ήταν να αρχίσεις να αστειεύεσαι με το γεγονός ότι εσένα δε σε πήραν αλλά προτίμησαν το αγόρι σου. Αν δείτε πλαγίως όλο το σκηνικό, θα ελαφρύνει. Συνιστά τον πιο υγιή τρόπο αντιμετώπισης. Να το απομυθοποιήσετε ανάμεσά σας ή και να το αποδομήσετε εντελώς - γιατί όχι; Διότι μεταξύ σας δεν είστε ανταγωνιστές αλλά σύμμαχοι, και να φροντίσετε να το διατηρήσετε έτσι. Κατά αυτόν τον τρόπο, το πιθανότερο είναι ότι κάπου στην πορεία θα αρχίσεις να χαίρεσαι με τις δικές του επιτυχίες και την πρόοδό του - ακόμα κι αν αυτά συμβαίνουν χωρίς τη δική σου αντίστοιχη αναγνώριση ή επιβεβαίωση στον επαγγελματικό τομέα. Για να κατορθώσεις όμως αυτή την επιτυχή συναισθηματική συμπόρευση με το αγόρι σου, πρέπει κι εκείνος από την πλευρά του να βοηθάει, αντιμετωπίζοντας το ζήτημα στις ίδιες σωστές διαστάσεις και συμπλέοντας μαζί σου επικοινωνιακά και ουσιαστικά.
