Γενικώς όλα θέμα προσωπικών ισορροπιών είναι. Όπως και εμ τη ζήλια, άλλως "πνίγεται" από τη παραμικρή εκδήλωση ζήλειας ακόμη κι αν αλληλοχουρφτώνεται με τρίτο πρόσωπο μπροστά σου, άλλος θέλει να του κάνεις υστερικές σκηνές ζηλοτυπίας για να νιώθει ποθητός, άλλος είναι ενδιάμεσα.Αντιστοίχως, άλλος νιώθει δεδομένος όταν το έτερον ήμισυ δεν κάνει το παραμικρό πια για να διατηρήσει τη φλόγα και την τρυφερότητα, άλλος νιώθει δεδομένος αν δεν τον παίρνεις τηλέφωνο ανά 2ωρο να τσεκάρεις με ποιον βρίσκεται, αν είναι καλά, να του πεις ότι σου λείπει.Από τη δική μου προσωπική εμεπιρία, όταν ο άλλος έχει όντως επαναπαυθεί έχεις συγκεκριμένες συμπεριφορές να του προσάψεις (ασχέτως αν θα του το πεις τελικά). Το παιδί της ερώτησης ακούστηκε λίγο drama queen, και είπε αοριστολογίες, μάλλον γι' αυτό όλοι πήραμε το μέρος της γράφουσας, και όχι γιατί είναι ωραία η συμπεριφορά "δένω το γάιδαρό μου".