Δεν θα επέμενα στην επεξήγηση, αλλά πραγματικά δεν μπορώ να καταλάβω πώς παρερμηνεύτηκε τόσο πολύ κάτι που μου φαίνεται ότι έγραψα τόσο ξεκάθαρα. Είπα εγώ ότι δεν πρέπει να έχει φίλους;Είπα εγώ να είναι ξινή;Είπα εγώ να μην μιλάει, να μην χαμογελάει; Γιατί τέτοια επιθετικότητα ρε παιδιά;Αυτό που είπα είναι ότι σε μια φαλλοκρατική κοινωνία όπως η δική μας, σε έναν ανδροκρατούμενο χώρο και με συναδέλφους που δεν γνωρίζουμε καλά, η οικειότητα έρχεται με τον καιρό (αν έρθει). Αυτό μπορεί να συμβεί και με τον επαγγελματισμό, τη σοβαρότητα (όχι τη σοβαροφάνεια, εννοώ τη συνέπεια), και την ικανότητα να σχετιζόμαστε σε γενικές γραμμές αρμονικά με τους άλλους. Αυτά πρέπει να τα έχει υπ' όψιν της ειδικά μια εμφανίσιμη γυναίκα, αλλιώς θα αντιμετωπίζει δυσκολίες, όπως η φίλη μας καλή ώρα, επί 12 ολόκληρα χρόνια. Η μόνη "συμβουλή" που έδωσα ήταν να είναι μετρημένη. Αλλά αυτό νομίζω ισχύει για οποιονδήποτε επαγγελματικό χώρο στον οποίο βρισκόμαστε (δηλαδή ακόμη κι αν είναι γυναικοκρατούμενος), ειδικά όταν δεν μας γνωρίζουν καλά.Τέλος, δεν ήθελα να περιαυτολογήσω, αλλά εκεί καταλήγω. Έχω δουλέψει κι εγώ σε ανδροκρατούμενους χώρους, και δεν με λες και κουασιμόδα τελοσπάντων. Φυσικά και είχα κι εγώ κρούσματα και είτε τα διαχειρίστηκα, είτε πήρα πόδι (ναι, με έχει διώξει το αφεντικό γιατί δεν δέχτηκα να βγω μαζί του "για ποτό"). Δεν ξέρω κατά πόσο έδωσα δικαίωμα, αλλά από τότε σε όποια δουλειά έχω πάει, επειδή δεν με παίρνει πια για λάθη, λέω ΠΑΝΤΑ ότι είμαι δεσμευμένη, ακόμη κι όταν είμαι σίνγκλ. Με το καλύτερο χαμόγελο και την καλύτερη διάθεση συνεργασίας. Γιατί ζω στην συγκεκριμένη κοινωνία. Και δουλεύω σε συγκεκριμένους χώρους.BTW, όποτε φεύγω, έχω πάντα καλές φιλίες, που έχουν δημιουργηθεί και επιβεβαιωθεί με τον καιρό.Αυτά από μένα.
Σχολιάζει ο/η