προσπαθώ να αντιμέτωπίσω με ψυχραιμία το γεγονός ότι, ενώ "ξέραμε" τι ήταν ο τσοχατζό τον "είχαμε" (αφού θες α' πληθ.) να διαφεντεύει και τώρα να έχουμε χάσει την μπάλα! Η ηρεμία της παραδοχής σου αγγίζει τα όρια της παράνοιας και ελπίζω να κατάλαβες τι είπες... μήπως τον "είχαμε" ΕΠΕΙΔΗ ξέραμε τι είναι και, όσο να πεις, "μας" έκανε και καμιά δουλίτσα...;;; Αλλά, τέλος πάντων, τι ενοχλεί τελικά; η κακή φωτογράφιση, τα ψάρια, η θέα, τα κριτσίνια το ότι δεν μπορεί να σώσει το μπουρδέλο μας ή ότι είπε ότι θα προσπαθήσει και φυσικά δεν θα τα καταφέρει...;