Πριν πολλά χρόνια, τον είχα δει στο Φίλιον- ήταν με μια παρέα και κρατούσε στα χέρια ένα στάχυ. Μου έκανε νόημα να πλησιάσω και μου πρόσφερε το στάχυ, λέγοντάς μου κάτι έξυπνο και κολακευτικό. Κι εγώ τότε του είπα το αμίμητο (ακόμη ντρέπομαι): "Ευχαριστώ Κύριε Μόσχο"
