Για τον ιδιο λόγο που ο Σωκράτης πήρε το κώνειο ενω θα μπορούσε να μην το κάνει, έτσι και ο ιερέας αποφάσισε να μην εγκαταλείψει τις εικόνες του. Μπορεί σύμφωνα με την κοινή λογική (της μάζας ή των περισσοτέρων) αυτό να είναι λάθος, αλλά με βάση το δικό του σύστημα αξιών και αναφοράς το να έκανε αυτό που η κοινή λογική επιτάσσει, θα ακύρωνε τα ''πιστεύω'' του και έτσι όλη του η ζωή τόσο πριν όσο και μετά απο μια πράξη ''άρνησης'' δεν θα είχε το ίδιο νόημα. Νομίζω οτι το ήξερε το ρίσκο του και το επέλεξε συνειδητά και στο δικό του σύστημα αξιών ήταν σε θέση να γνωρίζει αν έκανε λάθος ή οχι και πόσο. Απο την άλλη για να γίνει κάποιος ήρωας καμιά φορά δεν χρειάζεται να κάνει τίποτα παραπάνω απο απλώς το καθήκον του ή αυτό που η συνειδησή του υπαγορεύει χωρίς να λυγίσει μπροστά στον οποιονδήποτε φόβο ή αδυναμία. Και κατ αυτήν την εννοια πάνω σε εκείνο το πλοίο υπήρχαν και πολλοί άλλοι ήρωες εφόσον το να κάνεις ακόμα και το ''αυτονόητο'' κάποιες φορές είναι πράξη υπερβατική. Και όλοι μας ξέρουμε απο την προσωπική ζωή (ή ακόμα και την πολιτική μας στάση) πόσο δύσκολο ή πραγματικά αυτονόητο κάποιες φορές το πράττειν το αυτονόητο είναι,..