Τον Φεβρουάριο του 2010 έχω ήδη ένα χρόνο μακριά από τη Θεσσαλονίκη -μόνο προσωρινά, νόμιζα τότε. Μέχρι μόνο να γυρίσω και να βρω πάλι τον Κ. και τον Β. και να πάμε στο "βαρύ πεπόνι" όπως κάναμε μετά την ποινική δικονομία και μετά, αρκετά έως πολύ μεθυσμένοι στο παπαγάλο και πιο κάτω στο μπερλίν για να καταλήξουμε στην πίτσα Αιμιλία την ώρα που φαινόταν πως είχαμε βρει μια λύση για όλα.