Για να συμπληρώσω.Καθώς η κρίση ξεκινά να λειτουργεί γύρω στα οκτώ με εννιά έτη,στα κοριτσάκια λίγο νωρίτερα,όλα τα προηγούμενα χρόνια,αλλά και αργότερα,τα περισσότερα ερεθίσματα λαμβάνονται άκριτα και πολλά απ΄αυτά καταλήγουν να καταχωρούνται στο υποσυνείδητο.Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι κάποιες εμπειρίες φορτισμένες με ένταση ή βία ή κάποιες επαναλαμβανόμενες συμπεριφορές των γονέων κλπ σημαδεύουν έναν άνθρωπο για πάντα.Οταν λέω σημαδεύουν,εννοώ ότι του δημιουργούν πρόβλημα αργότερα στη ζωή του,είτε στην καθημερινότητά του είτε σε πιο σοβαρά σημεία.Δεν ξεπερνώνται ποτέ τέτοιου είδους θέματα ό,τι και να κάνεις,είναι σαν προγραμματισμός.Θα μπορείς να διαπιστώσεις το πρόβλημα,να το ονοματίσεις και μετά απλά να κάθεσαι να καταβρέχεις με τον πυροσβεστήρα (αλκοόλ) τα συμπτώματα,γιατί για να το ξεπεράσεις αποκλείεται.Κατά τα άλλα,τα παιδιά,καθώς μόλις πρόσφατα βγήκαν στον κόσμο,παρατηρούν χωρίς προκατάληψη τα πάντα,τα σκαλίζουν και τα καταγράφουν σε πανίσχυρη μνήμη.Αυτό από μόνο του σημαίνει ότι σίγουρα βρίσκονται σε κάποιο επίπεδο διαφορετικό από ό,τι μπορεί να πιστεύει κάποιος για τα ίδια.Αλλη φορά αν δε θέλετε σεντόνι μη με ρωτάτε.