#4.Κι εσύ μέλος αυτής της κοινωνίας είσαι και μέσα από τις δικές της αντιλήψεις,που είναι και δικές σου κρίνεις,τον εαυτό σου.Σκέφτεσαι,ότι σκέφτονται όλα αυτά για σένα,γιατί εσύ πρώτη τα σκέφτεσαι για άλλους και φυσικά και για τον εαυτό σου.Εσύ πρώτη λυπάσαι μια όμορφη,κοινωνική γυναίκα,με ενδιαφέροντα,επειδή δεν έχει σχέση.Κάτι που καταφέρνουν άλλες,οι οποίες θεωρείς,ότι έχουν λιγότερα προσόντα.Δεν υποτιμώ τη συντροφικότητα σαν κομμάτι της ευτυχίας μας.Ακόμα και σαν κομμάτι των προσωπικών μας επιτυχιών.Το δέχομαι κι έτσι.Αλλά,βρε αδερφέ,δεν είναι και για θάνατο.Ναι,είναι όμορφο να είμαστε με κάποιον.Κι αφού το αισθανόμαστε σαν ανάγκη,λογικό είναι να το διεκδικούμε.Μας λείπει και το θέλουμε.Βαριά η καλογερική.Αναμενόμενο και να σκεφτούμε,τι δεν πάει καλά και δε μας κάθεται.Αν όμως φτάσει στο σημείο,να μας καταπιέζει όλο αυτό και να μας τρώει,κάπως πρέπει να τη δούμε αλλιώς.Όχι να συμβιβαστούμε με την κατάσταση και να μην κάνουμε τίποτα,αλλά να μπορούμε να τη διαχειριστούμε έτσι,ώστε να είμαστε καλά με την πάρτη μας.Όταν δεν τα καταφέρνουμε μόνοι μας,μπορούμε να ζητήσουμε και βοήθεια.Αν είναι να σπάμε το κεφάλι μας στον τοίχο,για να περάσουμε,καλύτερα να ψάξουμε για μια πόρτα.