Καταρχάς η Eurovision δεν είναι ούτε camp, ούτε «ένοχη απόλαυση». Είναι διαγωνισμός τραγουδιού. Για αυτό και νίκησε η Πορτογαλία πέρσι, η Ουκρανία πρόπερσι κτλ.Το κατά πόσο μπορεί να κερδίσει ένα τραγούδι (και προσωπικά συμφωνώ ότι η ισραηλινή είναι μια πολύ καλή και μουσικά ενδιαφέρουσα πρόταση) μπορούμε να το καταλάβουμε μόνο όταν αρχίσουν τα live. Ποτέ δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι για ξεκάθαρη νίκη δυο μήνες πριν. Πέρσι π.χ. η ιταλική συμμετοχή είχε μαζέψει όλο το buzz, ήταν μακράν πρώτη στα στοιχήματα, είχε μαζέψει εκατομμύρια περισσότερα views από το Ισραήλ φέτος κτλ. Επί της σκηνής και συγκριτικά με τις άλλες συμμετοχές κρίνονται όλα όμως. Παρεμπιπτόντως, η Κοντσίτα κανένα προβάδισμα δεν είχε από νωρίς. Η Αρμενία ήταν πρώτη στα στοιχήματα για μήνες πριν τον διαγωνισμό και η Αυστρία ήταν γύρω στην 9η-10η θέση. Ρεύμα νίκης απέκτησε μόνο όταν εμφανίστηκε ζωντανά στον ημιτελικό.
