Πες τα, πες τα, αυτή δεν είναι αισθητική για ένα τέτοιο έργο. Καλή η απομυθοποίηση, ο μινιμαλισμός, κλπ κλπ, αλλά προσωπικάτις έχω βαρεθεί αυτές τις παραστάσεις που σώνει και ντε, αποτελούν "τομή" κλπ κλπ. Δεν ξέρω γιατί τέτοια αχρωμία, τέτοια έλλειψη μιας πιο συμπαγούς και στέρεας αισθητικής, αποτελεί προτέρημα. Άλλο η απλότητα, άλλη η ηθελημένη "τσαπατσουλιά" ως άποψη. Τι να πω...