Φίλη #1...Είναι η πρώτη φορά που αφήνω σχόλιο αλλά πραγματικά ήθελα να σου πω ότι σε καταλαβαίνω απόλυτα...Δεν είμαι ασκούμενη αλλά νέα δικηγόρος και θέλω να σου πω ότι τα πράγματα όντως είναι ακριβώς όπως τα περιγράφεις όχι μόνο από δική μου εμπειρία αλλά και από όσους συνομήλικούς συναδέλφους γνωρίζω.Σε καμία περίπτωση δεν θεωρώ ότι είσαι θεατής της ζωής σου. Τα προβλήματά σου είναι εντελώς αντικειμενικά και δεν σχετίζονται με καμία κοσμοθεωρία. Το μόνο "λάθος" αν μπορεί να θεωρηθεί ότι υπάρχει κάποιο λάθος είναι η αρχική επιλογή της σχολής, αλλά δεν νομίζω ότι μπορεί να σου "καταλογιστεί", δεδομένης της άγνοιας που έχουμε όταν χρειάζεται να επιλέξουμε με τι θα ασχοληθούμε στη ζωή μας. Όντως υπάρχει αδιέξοδο για τους νέους δικηγόρους, όντως δεν υπάρχουν επιλογές, όντως εργάζονται 12ωρα για 500 ευρώ και αν...όντως δεν μπορούν να αλλάξουν κάτι γιατί κάθε επιλογή χρειάζεται χρήματα ή κάποιο οικογενειακό υπόβαθρο που να μπορεί να τη στηρίξει οικονομικά...δεν είναι θέμα ψυχολογίας είναι θέμα αντικειμενικής έλλειψης επιλογών...Ή θα πρέπει να αλλάξεις όλη τη ζωή σου και να σπουδάσεις κάτι που σου αρέσει πραγματικά (όχι γιατί εκεί θα έχεις περισσότερες επιλογές αλλά γιατί ίσως εκεί μπορέσεις να υπομείνεις ευκολότερα τις κακοτοπιές, εφόσον θα ασχολείσαι με κάτι που σου ταιριάζει περισσότερο), αλλά γνωρίζω ότι αυτό σημαίνει ότι πετάς χρόνια ολόκληρα διαβάσματος και αρχίζεις από το μηδέν εργαζόμενη παράλληλα για να μην επιβαρύνεις τους γονείς σου ή διαφορετικά θα σου πρότεινα τους διαγωνισμούς του Δημοσίου (όπου βέβαια θα χρειάζεται να εργάζεσαι επίσης παράλληλα με το διάβασμα και την προετοιμασία). Σε κάθε περίπτωση σου εύχομαι καλό κουράγιο και να ξέρεις ότι είμαστε πολλοί που νιώθουμε ακριβώς όπως εσύ...εγκλωβισμένοι.
