Νομίζω το "πρόβλημα" έγκειται ότι, σε μεγάλη αντίθεση με την υπόλοιπη Ευρώπη, η ορατότητα των αρρενωπών γκέι αντρών είναι μηδαμινή. Μοιραία το μόνο που μένει είναι η ορατότητα των θηλυπρεπών. Σε άλλα κράτη οι γκέι αρρενωποί χαρακτήρες σε εκπομπές λόγου, σίριαλ είναι ο κανόνας. Υπαρχουν out γκέι αθλητές, επιχειρηματίες, πολιτικοί,ηθοποιοί, τραγουδιστές. Εδώ παντρεύονται γυναίκες και κάνουν παιδιά κλπ Υπαρχει μια απίστευτη υποκρισία. Οι γκέι άντρες ακόμα αδυνατούν να ζήσουν μια πιο ανοιχτή ζωή. Θεωρούν πολύτιμη την αρρενωπότητά τους, όμως φοβούνται ότι μια αποκάλυψή τους, θα τους ταυτίσει με τα στερεότυπα που όντως υπαρχουν ακόμα στα ελληνικά μέσα κι εκεί εντοπίζεται κυρίως το πρόβλημαΟ μέσος Έλληνας πιστεύει ακόμα ότι ο γκέι άντρας είναι κάποιος που θα θελε να είναι γυναίκα. Στην Ισπανία και στην Αγγλία βλέπεις σε κανονικές ώρες στην τηλεόραση ραντεβού στα τυφλά με γκέι αρρενωπούς άντρες. Εδώ εν έτει 2018 αυτό μοιάζει αδιανόητο. Παρακολούθησα θεατρική παράσταση του Κιμούλη, όπου το κοινό ξεκαρδίστηκε με την υπόνοια ότι καποιος χαρακτήρας δεν ήταν και τόσο άντρας.Σε κωμικό σίριαλ πρόσφατα είδα γκέι κρητικό χαρακτήρα να προσπαθούν να τον κάνουν άντρα οι στρέιτ φίλοι του. Ποιός γκέι άντρας σήμερα θα θελε στη δουλειά, στη γειτονιά, στην οικογένεια να τον θεωρούν δειλό, υστερικό, εν τέλει ανίκανο για τα "αντρικά" πράγματα; Εξ ου και η ανάλογη αντίδραση. Βεβαίως φταίνε και οι αρρενωποί γκέι (το 90% του συνόλου των γκέι;) που δεν προχωράνε ένα βήμα πιο πέρα. Αλλά βέβαια πάνω απ τους μισούς συνήθως εχουν συζύγους, γκόμενες κλπ Τραγική κατάσταση.