Γιά μένα δεν υπάρχει πρόβλημα με την τεχνητή νοημοσύνη. Ούτε είναι εύκολο να γίνει τόσο εξελιγμένη.Αυτό που βλέπω εδώ και πολλά χρόνια είναι οτι λόγω της προσωπικής αποτυχίας του καθένα σαν ανθρώπινη πραγματικότητα, πολλοί ονειρεύονται να γίνουν «άκαμπτο βιομέταλλο» ενώ προβάλλουν σαν μελλοντικές κατακτήσεις που μόνο το «βιομέταλλο» θα τους τις επιτρέψει, αυτά που θα μπορούσαν να κάνουν και σήμερα αν είχαν λίγη... προσωπική αξιοπρέπεια, λίγο αυτοσεβασμό.Προσπαθήστε να στείλετε επιτέλους στο διάολο γιά πάντα, αυτούς με τους οποίους έιστε συναισθηματικά εξαρτημένοι. Αρχίζοντας από τη μάνα σας.Επειδή όμως δεν βλέπω να γίνεται αυτό τόσο γρήγορα, μάλλον θα γίνει αυτό που μοιάζει πιό σύντομα εφικτό: Το να μετατραπούν δηλαδή πολλοί άνθρωποι οικιοθελώς, σε κάρτες μνήμης. Ηδη η προσκόλληση στο διαδύκτιο αυτό δηλώνει. Η τεχνολογία καλείται να γεμίσει τα κενά στα σημεία οπου εμείς είμαστε αποτυχημένοι. Και επιλέγουμε να παραμένουμε έτσι.Με κάτι τέτοιοι τελειώνει το τελευταίο βιβλίο της «οδύσσειας του διαστήματος».Με το να μεταφερθούν όλα τα δεδομένα από το μυαλό του κάθένα σε κάποιο τσιπ. Και έτσι όσοι το επιλέξουν θα κυκλοφορούν περιχαρείς και άφθαρτοι στον ηλεκτρονικό κόσμο αφού απέτυχαν σαν σώματα. Λάθος. Μόνο άφθαρτοι. Και «λογικοί». Η χαρά και η λύπη (δηλαδή η ηδονή και το άγχος) απαιτούν βιολογικό σώμα.