Αχ, αυτό το "θέλω να είμαι αληθινή" πόσο καταδυναστεύει μερικούς ανθρώπους, που περιχαρακώνουν την ταυτότητά τους και δεν τους αφήνει περιθώρια αλλαγής, βελτίωσης, εξέλιξης (και το λέω ως κάποια που νόμιζε ότι αυτό ήταν το πιο σημαντικό μικρή) Το θέμα είναι απλό, δεν έχεις μάθει να είσαι κοινωνική εκεί έξω στον μεγάλο κόσμο. Μέχρι τώρα τα πράγματα ήταν πιο εύκολα γιατί το σχολείο μας έφερνε σε επαφή αναγκαστικά και μη με έναν περιορισμένο κύκλο καθημερινά, με το ίδιο ωράριο και συγκεκριμένες συνθήκες. Αυτό δεν το βλέπεις ως κάτι που πρέπει να σε κάνει να θέλεις να βελτιωθείς; Γιατί θέλουμε να βελτιωθούμε; Για να μας βοηθήσει να ζήσουμε καλύτερα τη ζωή μας.. Το να είσαι κοινωνικός, δεκτικός είναι μία ικανότητα που μαθαίνεται και σε βοηθάει να γνωρίσεις καινούρια πράγματα, σκέψεις, εδραιώνεις κοινωνικές σχέσεις που σε βοηθάνε να πορεύεσαι, σου αποκαλύπτει ευκαιρίες, διασκεδάζεις, μπορείς καλύτερα να επιλέξεις ποιος άνθρωπος θέλεις να είσαι και γιατί. Παρατήρησε τους άλλους πως ξεκινάνε γνωριμίες, φιλίες γύρω σου. Κάνε πρακτική εξάσκηση στο να είσαι προσιτή, συνήθως αρχίζει με χαμόγελο και μια κουβέντα που βασίζεται σε κάτι κοινό. Δεν χρειάζεται να ξεκινήσεις μία νέα γνωριμία με σκοπό τη φιλία, ξεκίνα με το σκοπό να διευρύνεις τους ορίζοντές σου, πως είναι κάποιος άλλος άνθρωπος, σου αρέσει η παρέα τους, έχουν κάτι ενδιαφέρον να σου πουν; Και το κάνεις ξανά και ξανά και ξανά, μέχρι που θα ανακαλύψεις αυτούς που σου ταιριάζουν, που τους αρέσεις κι εσύ σαν παρέα. Φαντάσου ότι στη ζωή σου από εδώ και πέρα θα βρεθείς πάρα πολύ συχνά σε καινούρια περιβάλλοντα. Δεν πρέπει να ακονίσεις την ικανότητα να προσαρμόζεσαι σε καταστάσεις, σε άλλους κύκλους ανθρώπων; Αν νομίζεις ότι έχεις ήδη χτίσει την προσωπικότητά σου στα 19 σου χρόνια τότε αυτό θα σε περιορίσει στη ζωή σου.