Ειλικρινά, στη σύγχρονη ελληνική αριστερή σκέψη έχω απορία να δω ποιες είναι οι σταθερές. Τα σημεία αναφοράς.Ο Νετσάγιεφ; Ο Προυντόν; Ο Γκράμσι; Ο Μπερλίνγκουερ; Ο Αλτουσέρ; Ποιο είναι το κοινωνικό και οικονομικό μοντέλο; Που έχει εφαρμοστεί; Τι αποτελέσματα έχει φέρει;Αυτή η ασταμάτητη γκρίνια (σ.σ. όχι στις Σκουριές, όχι στις ιδιωτικοποιήσεις, όχι στο μνημόνιο, όχι στο συλλαλητήριο, όχι στον Καραμπελιά, όχι στον ρεβιζιονισμό, όχι στη σοσιαλδημοκρατία, όχι, όχι, όχι) για ό,τι συμβαίνει χωρίς πρόταση για τίποτα δεν παλεύεται.