Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ήταν ένα μεγάλο συλλαλητήριο. Οχι όμως μεγαλύτερο από αυτό του 2012 για το β' μνημόνιο.Περίεργα τα αισθήματα. Από τη μία, η αναμφισβήτητη Ελληνικότητα της Μακεδονίας. Δεν είναι εθνικιστής ή ακροδεξιός ένας που λέει τα αυτονόητα. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία για τον αλυτρωτισμό τους. Δεν καταλαβαίνω στην σημερινή "καλή συγκυρία" όπου οι Σκοπιανοί, που φαίνονται και ως επισπεύδοντες, να μην κάνουν και τις αναγκαίες υποχωρήσεις. Σεβασμός στην Ιστορία και τη γειτονική χώρα. Και ούτε αλλοίωση εθνικής ταυτότητας υπάρχει. Το αίμα νερό δε γίνεται και ΑΥΤΟΙ ΕΙΝΑΙ ΣΛΑΒΟΙ. Αν είναι όλα τα κατακτημένα, απο τον Μ. Αλέξανδρο, εδάφη να ονομάζονται Μακεδονία τότε δεν θα πρέπει να υπάρχουν Τουρκία, Ιράν, Ιράκ, Αφγανιστάν και μέρος της Ινδίας. Απο την άλλη " αυτό το χώμα είναι δικό τους και δικό μας" άκουγες απο τα μεγάφωνα. ΛΑΘΟΣ ΕΠΙΛΟΓΗ. Από όλο το έργο του Μίκη αυτό βρήκαν να βάλουν; Δεν ήταν όλοι όσοι ήταν στο Σύνταγμα σήμερα ακροδεξιοί ή χρυσαυγίτες. Μέσα στο πλήθος όμως υπήρχαν και ακροδεξιοί και ΧΑυγίτες με πρώτο και καλύτερο τον αρχηγό της ΧΑ. Αναγνώρισαν αυτοί όλοι (οι ακροδεξιοί) τους στίχους του Γιάννη Ρίτσου , που μέχρι χτες το απόγευμα ήταν "απαγορευμένος" για αυτούς; Του ανθρώπου που όσο ζούσε είχε τύχει "λίαν ιδιαιτέρας περιποιήσεως" από τους πολιτικούς πατέρες των σημερινών ακροδεξιών;Επι τη ευκαιρία http://www.topontiki.gr/article/258305/i-kori-toy-ritsoy-adeiazei-toys-diorganotes-toy-syllalitirioy-gia-ti-romiosyniΈστω και με λανθάνων τρόπο η αριστερά ήταν παρούσα. Δε θα σχολιάσω την εισαγωγή της ομιλίας του Μίκη. Τυπικό δείγμα της πολιτικής προσωπικότητας. Σε αντίθεση με τη μεγαλειώδη μουσική του προσωπικότητα η πολιτική του προσωπικότητα είναι ένα τυπικό εκκρεμές (μία από δω μια από κει), καράβι στη φουρτούνα και τα μποφόρ είναι πολλά.Δεν υπάρχει λόγος για βιασύνες. Αν δεν υπάρχει σωστή λύση (όνομα χωρίς κανενός είδους "Μακεδονια" ) ας μην υπάρξει λύση.
