Εύχομαι να διαβάσει η κοπέλα, τα λες άψογα. Έχω την τύχη η αδερφή μου να έχει δουλέψει με γιατρούς, έχει και η ίδια βέβαια μια ιδιαίτερη αντιληπτική ικανότητα στα ιατρικά θέματα, οπότε από νωρίς έμαθα κι εγώ να σκέφτομαι ορθολογικά σ'αυτά τα θέματα.Η σωστή παρουσίαση του ιστορικού πολύ συχνά υποτιμάτε και πολύ καλά κάνεις και το επισημαίνεις. Μπορεί κάτι που σ'εμάς φαίνεται ασήμαντο, για τον γιατρό να είναι ένας δείκτης. Δεν πηγαίνω δεύτερη φορά σε γιατρό που δεν δίνει σημασία στο ιστορικό, όχι επειδή έχω βεβαρυμένο αλλά επειδή κάτι αφηγείται το ιστορικό του καθενός. Σπάνια όμως ένας γιατρός θα αφιερώσει χρόνο για να σε ρωτήσει πιθανά γεγονότα, ΕΣΥ πρέπει να του τα πεις, νομίζω εκεί γίνεται η παρανόηση. Εκτός αν είσαι η Ελισάβετ. :PΟι γιατροί που ξαναπηγαίνω είναι αυτοί που δεν είναι βιαστικοί και διεκπεραιωτικοί. Η ενδοκρινολόγος που αναφέρω αλλού, είναι όντως πανεπιστημιακή γιατρός και γι'αυτό δεν τη βρήκα ακριβή. Την ενδιέφερα ως περιστατικό περισσότερο από κάποιον που θα τον ενδιέφερα μόνο ως ραντεβού, γιατί εκείνη κάνει έρευνα που κάποιος άλλος απλά θα διαβάσει. Γιατί να μην πάμε στην πηγή, εφόσον μπορούμε, αν δεν ξέρουμε ποιο νερό ν'αγοράσουμε; Τη γυναικολόγο μου την είχα υπό δοκιμή ομολογώ και βεβαιώθηκα ότι αυτή θέλω, όταν της είπα ότι οκ, ξέρω ότι δεν έχω τίποτα, μια ζωή πηγαίνω κάθε τόσο να δω τι συμβαίνει και όλοι μου λένε ότι είμαι μια χαρά. Χιουμοριστικά το είπα εγώ, εκείνη όμως μου απάντησε σοβαρά κι ενοχικά, χαμογελώντας μεν "είδατε κι εσείς προκοπή από τους γιατρούς, που δεν ξέρουμε να σας πούμε τι σας συμβαίνει και ταλαιπωρείστε."Ο καλός επιστήμονας για μένα είναι αυτός που λέει ανοιχτά ότι δεν τα ξέρει όλα, αλλά δε θα σταματήσει ποτέ να τα ψάχνει, κι εγώ ως ασθενής είμαι βοηθός του, όχι εχθρός του. Ε, τους συμμάχους τους καταλαβαίνεις από το βλέμμα, ταιριάζουν τα χνώτα σου, πώς να το πω.