#7 Έχοντας βρεθεί σε παρόμοιες παρέες μικρότερη, μπορώ να πω με σιγουριά ότι ανέπτυξα ένα μικρό κόμπλεξ. Και αν εκφράσεις όπως "κομμούνια" και απόψεις όπως η ιδιωτικοποίηση των πανεπιστημίων είναι όντως σαχλές και ενδεικτικές της βλακείας τους, πάντα ζηλεύω γνωστούς και φίλους που έχουν την άνεση και κάνουν 2-3 ταξίδια στο εξωτερικό μέσα στο χρόνο. Από την αλλη, όταν ο αλλος σε εκτιμάει και ξέρει να σέβεται δεν πετάει τέτοιες ατάκες και αυτόματα σκέφτεται τον φίλο που δεν μπορεί να διαθέσει αντίστοιχα ποσά. Δε θα προτείνεις δεύτερο ποτό ή φαγητό σε εστιατόριο αντί για σουβλάκι πχ όταν ξέρεις ότι ο φίλος σου δεν μπορεί να ανταποκριθεί. Οπότε η αντιπάθεια που σου βγάζουν εξαρχής δεν οφείλεται μόνο στο δικό σου μερικό κόμπλεξ, έχεις λόγους να μη νιώθεις άνετα με τη συγκεκριμένη παρέα. Η φίλη σου, λες, έχει καταλάβει ότι κάτι δεν παει καλά αλλά ξέρει ακριβώς περί τίνος πρόκειται; Το έχει προσδιορίσει; Κατά τη γνώμη μου, δε χρειάζεται να μπεις σε λεπτομέρειες και να απολογηθείς, ένα "δε νιώθω ότι έχω πολλά κοινά μαζί τους" είναι αρκετό και είναι αλήθεια. Λες ότι δεν κάνεις εύκολα φιλίες αλλά τουλάχιστον έχεις εναλλακτική και διεξόδους άλλα άτομα να βγαίνεις όταν το επιθυμείς. Ίσως πρέπει να επενδύσεις περισσότερο εκεί. Οι παιδικές φιλίες είναι παιδικές, τις αναπτύξαμε σε περιόδους της ζωής μας που δεν είχαμε τα ίδια κριτήρια με αυτά που καλλιεργούμε μεγαλώνοντας. Αν νιώθεις ότι αλλάζετε τόσο που δεν ταιριάζετε και αν δεν μπορείς πλέον να ανοιχτείς και δεν αισθάνεσαι άνετα, δεν υπάρχει κανένας λόγος να κρατάς επαφή με αυτά τα άτομα. Σκληρή διαδικασία αλλά καμιά φορά χρειάζεται.
