Γράφω κυρίως για να πω ότι, μετά από μερικά άρθρα σας που με βρήκαν αντίθετο, διάβασα το σημερινό προϊδεασμένος αρνητικά αλλά διαψεύσθηκα. Είναι προσεκτικά γραμμένο, με γνήσια και ειλικρινή σκέψη, χωρίς περιττές ιδεολογικές διαδρομές, για ένα θέμα που τραβά γύρω του ακραίες αντιδράσεις, χωρίς όμως να τις φουντώνετε - μάλλον το αντίθετο.Τώρα, ως προς την ουσία, με απλά λόγια συμφωνώ. Η δικαστής είπε πράγματα που δεν χρειάζονταν και, ιδίως, διολίσθησε ελαφρώς αλλά αισθητά προς τη ματαιοδοξία.Προς μικρή μόνο υπεράσπισή της, να πω ότι στα αγγλοσαξωνικά δίκαια, οι δικαστές, (αιρετοί και μη), συνηθίζεται να γράφουν κάπως "λογοτεχνικά" στις αποφάσεις τους, ιδίως για σημαντικές υποθέσεις, οπότε κάποιοι επιλέγουν να το κάνουν και στην ανακοίνωση της απόφασης.Στα "ηπειρωτικά" δίκαια (βασικά όλη η Ευρώπη πλην Βρετανίας και πολλές χώρες του κόσμου), οι δικαστικές αποφάσεις, ιδίως οι ποινικές, κατά κανόνα δεν απομακρύνονται από την ορολογία του νόμου που εφαρμόζουν και αποφεύγουν τα μεγάλα λόγια.Να ένα παράδειγμα "λογοτεχνικού" χωρίου απόφασης που στην Ελλάδα θα ήταν αδιανόητο, και σωστά κατά τη γνώμη μου:"This case involves a human tragedy of Shakespearean proportions: a young man overcomes huge physical disabilities to reach Olympian heights as an athlete; in doing so he becomes an international celebrity; he meets a young woman of great natural beauty and a successful model; romance blossoms; and then, ironically on Valentine’s Day, all is destroyed when he takes her life. The issue before this court is whether in doing so he committed the crime of murder, the intentional killing of a human being, or the lesser offence of culpable homicide, the negligent killing of another."Εισαγωγή στην νοτιοαφρικανική εφετειακή απόφαση του 2015 που καταδίκασε τον Όσκαρ Πιστόριους.https://twitter.com/karynmaughan/status/672342271619178496