Αυτές οι φράσεις μου είχαν κάνει κι εμένα εντύπωση όταν είχα διαβάσει το αρχικό άρθρο. Αλλά για να είμαι ειλικρινείς, δίστασα να το σχολιάσω. Αν κάποιος κάνει ένα τέτοιο λάθος ο διαδικτυακός όχλος θα τον καταδικάσει (χωρίς καν να τον δικάσει) ως υπερασπιστή του βιαστή-παιδεραστή, κι αυτά μένουν και σ' ακολουθούν κιόλας. Είναι περίπλοκα πράγματα αυτά για τον περισσότερο κόσμο που δεν μπορεί να διακρίνει τη σημαντικότητα του θέματος.Και αυτό, είναι ένα θέμα που θα έπρεπε να μας απασχολεί. Ότι δηλαδή έχουμε πάψει να συζητάμε και να αναλύουμε τα πράγματα ή τα βαθύτερα και σχετιζόμενα πράγματα, από φόβο μη μας τη πέσουνε ή μας κατατάξουνε σε κάποια από τις πολλές κατηγορίες, νεοέλληνας, χριστιανοταλιμπάν, χρυσαυγίτης, αριστερός άπλυτος, μισογύνης, σεξιστής κλπ. Περιορίζουμε δηλαδή τους εαυτούς μας και τις προοπτικές εξέλιξης μας (μέσω της συζήτησης) γιατί επικρατεί μια διαδικτυακή χούντα η οποία όμως έχει προεκτάσεις και επίδραση και στην πραγματική κοινωνία. Και ο πολύς ο κόσμος δυστυχώς συμπαρασύρεται και ακολουθεί τυφλά (πάνω σε αυτό έχω κάνει πειράματα*). Οι ποινές που επιβάλουν τα λαϊκά αυτά δικαστήρια, πέρα από την ίδια την ταμπέλα που επιφέρει απομόνωση, είναι κυρίως ψυχολογικές. Προσωπικά απλά με εκνευρίζουν το παραδέχομαι, όχι όμως για εμέν ή επειδή οι απόψεις μου δεν γίνονται αρεστές αλλά γιατί ο κόσμος δεν καταλαβαίνει τη ζημιά που κάνει στον ίδιο του τον εαυτό, πχ το συγκεκριμένο θέμα που αφορά τη δικαιοσύνη είναι πολύ σημαντικό. Άλλους όμως τους έχει οδηγήσει ακόμα και στην αυτοκτονία.*Τα πειράματα που λέω παραπάνω είναι το εξής, σε άλλες διαδικτυακές πλατφόρμες και site (όχι εδώ), έχω γράψει εσκεμμένα πολύ ακραία σχόλια που κανονικά θα καταψηφιζόταν οικτρά και φρόντισα να τους δώσω ο ίδιος έναν μικρό αριθμό θετικές "ψήφους" (likes) με κάποιες μεθόδους που δεν χρειάζεται να συζητηθούν. Διαπίστωσα λοιπόν ότι υπάρχει ένα κρίσιμο σημείο όπου συμπαρασύρει τυφλά τις μάζες. Μπορεί δηλαδή να γράψεις ένα ακραία σεξιστικό ή ρατσιστικό σχόλιο και να του δώσεις έναν μικρό αριθμό θετικών ψήφων που θα λειτουργήσει ως "μαγιά". Στις περισσότερες των περιπτώσεων οι τεχνητά θετικές ψήφοι πολλαπλασιάστηκαν κάθετα και οι αρνητικές ήταν ελάχιστες. Το εντυπωσιακό και τρομακτικό όμως, ήταν ότι στις περισσότερες περιπτώσεις κανένας δεν τόλμησε να απαντήσει σε αυτά τα σχόλια και να μου πει "καλά τι γράφεις, είσαι τρελός;". Αντίστοιχα μπορεί να έγραφα κάτι αντικειμενικά, απολύτως σωστό ή λογικό και όταν του έδινα μερικές αρνητικές, πάτωνε ελεεινά! Εκεί όμως υπήρχαν συνήθως κάποια σχόλια απαντήσεις που προσέθεταν στον παραλογισμό προσπαθώντας να του προσδώσουν λογική υπόσταση! Παράνοια!Πολλοί βέβαια πιθανώς ψηφίζουν χωρίς καν να διαβάσουν ή χωρίς να διαβάσουν ολόκληρο κάποιο σχόλιο. Γιατί τώρα, ποιός ξέρει; Άλλοι όμως συμπαρασύρονται απαρνούμενοι τη δική τους λογική κρίση, μάλλον γιατί έχουν κάποια περίεργη ψυχολογική ανάγκη να ταυτιστούν και να ανήκουν στην ομάδα των πολλών, ακόμα κι αν αυτοί είναι σεξιστές ή ρατσιστές κλπ. Αυτό βέβαια είναι πολύ επικίνδυνο γιατί αν κάποιος ή κάποιοι αποφασίσουν να το κάνουν οργανωμένα και κατ' επάγγελμα (δεν είναι δύσκολο και μπορεί και να αυτοματοποιηθεί), θα μπορούσαν να διαμορφώσουν απόψεις και να συμπαρασύρουν τις μάζες (και εκεί υπάρχει κρίσιμο σημείο). Το ιντερνέτ και οι ατέλειες του το επιτρέπουν σίγουρα και γι' αυτό θα πρέπει να διορθώσουμε κάτι από τα δύο, ή αυτό ή τις δικές μας αυτές ατέλειες.
