"Επιπλέον, επειδή εντός των φυλακών είθισται οι βιαστές - και ιδιώς οι παιδόφιλοι - να υφίστανται όσα έκαναν στα θύματα τους και η Ακιλίνα το γνωρίζει αυτό πολύ καλά, η αναφορά της "σε κάποιον ή πολλούς άλλους να του κάνουν αυτό που εκείνος έκανε σε άλλους" ισοδυναμεί ουσιαστικά σε προτροπή προς τους συγκρατούμενους του να τον βιάσουν."“Kανονικά” θα έλεγα πως έχετε δίκαιο κι ότι η δήλωση της δικαστού είναι απαράδεκτη. Το μόνο δικαιολογητικό -ίσως- επαφίεται στο γεγονός ότι μιλάμε για 160 υποθέσεις ανηλίκων (και 37.000 παιδικές πορνογραφικές εικόνες που είχε στην κατοχή του) τα νούμερα από μόνα τους είναι σοκαριστικά και το κατά συρροήν σίγουρα εντείνει στο απεχθές των πράξεων, καθώς και το γεγονός ότι το Κράτος και οι κηδεμόνες εμπιστεύτηκαν το well being των πολιτών/παιδιών τους κάπου και η "προδοσία" είναι διπλή ...αν το πάμε με την broader ηθική έννοια.Πάντως, οι βιασμοί γενικώς (παιδιών, ενηλίκων, γυναικών, αντρών, είτε λαβαίνουν χώρα σε έναν παράδρομο της Βιέννης, είτε στον εμφύλιο της Ρουάντας, είτε στην φυλακή, είτε στο σπίτι, είτε οπουδήποτε από τον οποιονδήποτε) αποτελούν κομμάτι του ίδιου απαίσιου και φρικτού "σώματος" και -ανεξάρτητα από τους άμεσα εμπλεκόμενους και την οικογένειά τους- (που είναι πολύ λογικό κάποιοι από αυτούς, τουλάχιστον, να το βλέπουν εκδικητικά το πράγμα) δεν θα έπρεπε να μας ικανοποιεί, ως κοινωνία, ένας βιασμός για έναν άλλον βιασμό.
Σχολιάζει ο/η