Αχ βρε Πόντια, εγώ λέω πως αντανακλαστικά δεν προσβάλλεσαι ή καλό είναι να φτάσεις να μην προσβάλλεσαι. Και το λέει κάποια που με τον παλιό της τρόπο σκέψης, έπαιρνε προσωπικά πολύ απλούστερα σχόλια και ένιωθε πως την απορρίπτουν ακόμα και αν κάποιος έλεγε πχ δε μου αρέσει το τάδε κτήριο στην πόλη σου, πόσο μάλλον αν έλεγε για την ίδια την πόλη μου, άστο. Λέω λοιπόν πως καλό είναι και στο small talk και αλλού, να μην έχεις και να μην περιμένεις ένα στάνταρ πλαίσιο. Κάνει τη ζωή πιο ενδιαφέρουσα αν βγεις από τα καλούπια και αφήσεις τον εαυτό σου ελεύθερο, αδέσμευτο, από το να δεσμεύεις το μυαλό σου σε ένα τυποποιημένο, αναμενόμενο πλαίσιο. 20 άνθρωποι θα δώσουν 20 διαφορετικές απαντήσεις στο αν η Κοζάνη έχει τουριστικό ενδιαφέρον, δεν υπάρχει αντικειμενικότητα εφόσον επισέρχεται το υποκειμενικό στοιχείο της αισθητικής μας, της γνώμης μας, το τι επιλέγουμε σε μια πόλη να μας αρέσει και τι όχι. Δεν υπάρχουν ατάκες εντός ή εκτός ύλης, δεν είμαστε ρομπότ, όλα είναι δυνητικά εντός ύλης και εκτός ύλης. Τώρα αν ο κύριος αυτός είχε γενικά προσβλητικό ύφος ή είπε και άλλα πράγματα που ήταν κάπως άκομψα και γενικά ο τρόπος του μαρτυρούσε σκοπό να προσβάλλει, τότε μιλάμε για κάτι άλλο που όμως δεν είναι στα δεδομένα της ερώτησης 3. Στα δεδομένα που έχουμε, ούτε σε λιγότερα ούτε σε περισσότερα, δεν υπάρχει προσβολή, ούτε βραχυκυκλωμένος διάλογος. Το κακό είναι πως κάποιες φορές αισθανόμαστε πολύ εύκολα την απόρριψη, εκεί που ίσως δεν υπάρχει και επίσης το κακό είναι πως κάποιες φορές ετεροπροσδιοριζόμαστε. Εκεί νομίζω ξεκινάει η βραχυκύκλωση και είναι πάντα δική μας. Το τι κάνει ο άλλος, ειδικά σε ένα small talk τρέχα γύρευε, ας το δει μόνος του. Και Φούστα, η δική μου γνώμη είναι πως ο άνθρωπος που λέει τέτοια κουβέντα εμμέσως πλην σαφώς δε στοχεύει απαραίτητα να σε προσβάλει προσωπικά. Μπορεί ναι μπορεί όχι, αλλά τα δεδομένα που έχουμε εδώ δε φτάνουν να πεις κάτι τέτοιο. Α ς μην φύγουμε από τη συζήτηση και ας δώσουμε λίγο χρόνο και σε αυτόν και σε εμάς να δούμε πού τελικά θα πάει το πράγμα.
Σχολιάζει ο/η