#3 Το μέρος καταγωγής, είναι κάτι σαν τους γονείς μας. Εμείς δικαιούμαστε να λέμε ό,τι θέλουμε γι αυτούς, όχι όμως οι άλλοι. Άσχετα με τη σχέση, που έχει ο καθένας με αυτό, συμβολίζει την παιδική μας ηλικία, το αισθητικό περιβάλλον στο οποίο διαμορφωθήκαμε στην εφηβεία, είναι μνήμες, αρώματα, χρώματα. Όταν κάποιος, απρόκλητα, χωρίς να ερωτηθεί, λέει ότι δεν του αρέσει, το κάνει απλά για να ενοχλήσει. Για να πει ότι εσύ μεγάλωσες σε ένα άσχημο μέρος. Για ποιο λόγο να πει κάποιος, ότι δεν του αρέσει το μέρος, που γεννήθηκες;Δε συνδέεται με καμία άλλη αιτία αυτή η διαπίστωση. Δεν μιλάμε για τις πόλεις της Ελλάδας, που δε μας αρέσουν γενικά. Μιλάμε ειδικά. Για το μέρος καταγωγής κάποιου. Συνήθως δε, η διαπίστωση ότι σε κάποιον δεν αρέσει το μέρος μας, συνοδεύεται και από σχόλια για το χαρακτήρα των κατοίκων....του μέρους.Εγώ είμαι από Πάτρα, οπότε φανταστείτε τι έχω ακούσει. Για κάποιο λόγο, πολλοί άνθρωποι, νοιώθουν την ανάγκη, να μπιπ, την Πάτρα, όπως έλεγε και ο Κούγιας. Έχω ακούσει το κλασσικό , για το αρχαιότερο, ότι ο νότος γενικά, (που μαστίζεται από ανεργία), έχει όλα τα προνόμια, ότι οι κάτοικοι είναι ψώνια (μόνο στην Πάτρα πουθενά άλλου) και πολλά άλλα, συνήθως από ανθρώπους, που η μόνη σχέση με την Πάτρα ήταν μια φορά το 76, που πέρασαν μέσω Κυλλήνης στη Ζάκυνθο........με τους γονείς τους, γιατί ήταν μωρά! Αυτές είναι κουβέντες βαριά βαριά πρώτου έτους, που όλοι κοκορεύονται, ότι τα μέρη τους είναι καλύτερα από των άλλων. Μετά , αυτή τη τάση,περνάει σαν τις παιδικές αρρώστιες και όλοι καταλαβαίνουμε, ότι καλοί άνθρωποι υπάρχουν παντού και ότι όλοι οι άνθρωποι συνήθως αγαπούν τον τόπο καταγωγής τους, εκτός και έχουν περάσει τραυματικά χρόνια εκεί.Τι να πεις δηλαδή για το ύπουλο μίσος, που τρέφουν μερικοί άνθρωποι, για ασήμαντα πράγματα. Το μόνο σίγουρο είναι πως τέτοιους ανθρώπους, δεν τους βάζουμε στη ζωή μας, Σήμερα θίγουν την καταγωγή, αύριο το επάγγελμα, μεθαύριο το σύντροφο, τις φιλίες και γενικά άνευ ορίων.Οπότε μακρυάΠάντως τι ακούνε και οι Πυργιώτες.....παιδιά δε θα ήθελα να ήμουν στη θέση σας