Να 'υπενθυμισω" κι εγω: Δεν υπαρχει παρθενογεννητος πολιτισμος, ολοι προερχονται απο αλλους. Πριν τους αρχαιοελληνες υπηραν πολλοι, δεν θα αναφαιρθω σε γνωστα. Πανω στον αρχαιοελληνικο στηριχτηκαν αλλοι, ο Ρωμαικος π.χ., ο οποιος υπαρχει παρα την υπενθυμιση, και οι μετεπειτα. Συμφωνα με την ιστορια ο χριστιανισμος εβλεπε παντα εχθρικα την αρχαια Ελλαδα και τις παραδοσεις τις οποιες καταπολεμησε, οπου μπορεσε, σαν ειδωλολατρικες. Με τον καιρο, και για να τραβηξει κοσμο, αναγκαστηκε να αποδεχτει μερικα ειδωλολατρικα εθιμα. Ετσι κρατωντας το γλεντι και αλλαζοντας τα ιεροτελεστικα χορτασε και το σκυλο και η πιτα εμεινε απειραχτη. Σε βυζαντινα νομισματα που εχω ο ιδιος γραφει μ.α. "ο εν θεω βασιλευς ρωμαιων", Le en Θeω bαςilevs Romeon για την ακριβεια. Οτι ο αρχαιοελληνικος πολιτισμος μεγαλουργησε και εθεσε τις βασεις του σημερινου Δυτικοευρωπαικου πολιτισμου ειναι γνωστο αλλα το επιμαχο θεμα ειναι, ειμαστε απογοννοι η οχι και που το στηριζουμε, περαν μιας πιστης που μας εμπεδωσε το σχολειο και, ολως παραδοξως, η εκκλησια; Ο ισχυρισμος οτι εν αρχη υπηρξε ο αρχαιοελληνικος πολισμος, μετα ο αρχαιοελληνικορωμαικος, μετα ο αρχαιοελληνικοχριστιανικος και κατοπιν ο αρχαιοελληνικοδυτικοευρωπαικος δειχνει τν εγωκεντρικη, ελληνοκεντρικη θεωρηση του κοσμου που μονο δεινα εχει επιφερει στο νεοσυστατο εθνος Ελλας.