Η ταυτότητα του Ελληνα ηταν όπως σημερα λεμε Ευρωπαίος, δίνει μια πολιτιστικη ενωτητα αλλα δεν εμποδίζει σε τιποτα τις εθνικες μας συνειδησεις.Είμαι Ευρωπαίος αλλα Ελληνας, αν θα ζουσα τοτε θα είμουν Ελληνας αλλα Αθηναίος, και θα είχα ακριβως την ιδια αντιληψη στις διαφορες. Στην Ανατολικη Ρωμαικη Αυτοκρατορία εγινε μια αντιστροφη, η πολιτειακη ταυτοτητα συμπεριλαμβανε περισσότερες απο μια πολιτιστικες συνειδησεις/ταυτοτητες(αυτο που σημερα αποκαλουμε πολυεθνισμος) οπου η Ελληνικη ηταν μια απο αυτες, δεν υπηρξαν μονο Ελληνες Ρωμαίοι αυτοκρατόρες αλλα και μη-Ελληνες αλλα και σε επιπεδο πολιτων.Ειναι μπέρδεμα όταν ιστορικα κρινεις με συγχρονους όρους όπου πολιτισμικη και πολιτειακη ταυτότητα συνηθίζουν να είναι ταυτόσημες.Κοινως:Σημερα η πολιτισμικη και πολιτειακη ταυτοτητα είναι ταυτοσημη.Κατα την Αν.Ρωμ.αυτοκρατορία η πολιτειακη ταυτότητα είχε πολλες πολιτισμικες ταυτότητες.Και κατα τους αρχαίους χρόνους η πολιτισμικη ταυτότητα είχε πολλες πολιτειακες ταυτότητες.Η συγχυση νομίζω ερχεται στο ότι το Ελληνας τοτε και τωρα είναι η ίδια λεξη αλλα όχι το ίδιο νοημα. Ανα τους αιώνες αλλαζει το νόημα πολιτειακα/πολιτισμικα και ερχεται στο σημερα να εχει και τα δυο ταυτόχρονα. Νομίζω ότι αυτο είναι και που δυσκολευει τόσο τους φανατικους Ααααα αλλα και τους μηδενιστες Ααααα.Δεν είναι κακο να είμαστε γεωπολιτιστικα κληρονόμοι όλων των αιώνων (όχι μονο των μελετημενων) και θα συμφωνίσω με κατι που εγραψε ο Γραφων, μήπως πρέπει απλά να το αποδεχτούμε και να είμαστε ώριμοι και με το βάρος της ευθύνης; Πηγή: www.lifo.grΠεριεργως το ιστορικο πρόβλημα δεν είναι καν ιστορικο αλλα περισσότερο πολιτισμικο/φιλοσοφικο, για αυτο συμφωνω με την ωριμοτητα που προτάσει ο Γραφων, πολιτισμικη και φιλοσοφικη ωριμοτητα.