Τι να σου πω βρε acantholimon, δεν μπορώ να καταλάβω τις αρνητικές στο σχόλιό σου (τώρα που σου γράφω βλέπω 4 αρνητικές και καμία θετική). Μου άρεσε πολύ, και για την αγκαλιά που στέλνεις πρώτη-πρώτη, και για το δεν ξεκίνησες κουνώντας το δάχτυλο και κάνοντας το μίνι κήρυγμα, και για την ολόσωστη συμβουλή για τον ειδικό στο τέλος, και ακόμη περισσότερο γιατί πιστεύω έχεις χτυπήσει τη σωστή χορδή. ΟΚ, προφανώς και στα 27 της έπρεπε να ξέρει τι πάει να πει αντισύλληψη, και πολύ καλά κάνουμε κι εμείς εδώ και της λέμε για γιατρούς, αλλά όλοι οι άνθρωποι κάνουν λάθη στη ζωή τους, κάποιοι τύπου ξέχασα το μάτι ανοιχτό και άρπαξε η κουρτίνα της κουζίνας και μετά όλη η κουζίνα και μετά πλήρωνα τη σπιτονοικοκυρά μου, άλλοι τύπου εμπιστεύτηκα τόσο πολύ αυτόν που αγαπούσα που του εμπιστεύτηκα και τον ίδιο μου τον εαυτό, τον πίστεψα όταν μου είπε ότι πρόλαβε να βγει πριν τελειώσει, ότι δεν κατάλαβε πώς έγινε αλλά στο εξής θα προσέχει, ότι βλέπει το μέλλον του μαζί μου και ότι θέλει να κάνει μαζί μου παιδιά αλλά "όταν θα είμαστε καλύτερα οικονομικά, για να μην τους λείψει τίποτα". Νόμιζα ότι ήταν σπουδαίος, στα μάτια μου φαινόταν ο καλύτερος, για αυτό τον εμπιστευόμουν τόσο, και τώρα βλέπω ότι τελικά είναι κι αυτός μικρός.Φίλη του 5, ο,τι έγινε έγινε, όλοι μα όλοι κάνουμε λάθη, από εδώ και πέρα να δούμε τι θα κάνουμε. Μάθε να προφυλάσσεις το σώμα σου, αν δεν το κάνεις εσύ δεν θα το κάνει κανένας άλλος για λογαριασμό σου, και βρες κάποιον ειδικό να μιλήσεις ελεύθερα για όλα. Πρέπει οπωσδήποτε να το επεξεργαστείς αυτό που συνέβη, μην το θάψεις τώρα με κίνδυνο να ξεπηδήσει πάλι αργότερα. Δεν είναι και λίγο αυτό που πέρασες, αλλά αν κάνεις τώρα αυτή τη δουλειά με τον εαυτό σου, θα μπορέσεις να συνεχίσεις τη ζωή σου αργότερα χωρίς βαρίδια. Και να ξέρεις ότι σε όλο αυτό είστε εσύ και ο εαυτός σου μόνο, έτσι; Με όλους τους υπόλοιπους θα ασχοληθείς μετά.Φιλιά