Λοιπόν το δώρο για το οποίο πόνεσε περισσότερο η ψυχή μου έβερ, ήταν ένα μεταξωτό μαντήλι και ήταν σε μια ανταλλαγή δώρων, δεν πολυγνωριζόμασταν μεταξύ μας. Για να πιάσει, όμως μου είπε, το να ταιριάζει με όλα τα χρώματα, διάλεξε ένα που κυριολεκτικά είχε όλα τα χρώματα, σε στυλ πώς κάνει η νερομπογιά; Έτσι. Αν διψούσα και μου έφερνε νερό απ'τη θάλασσα λιγότερο θα πονούσε θαρρώ.Το δικό μου πιο πετυχημένο δώρο, ήταν σε φίλη που της κάναμε στο φτερό έκπληξη με άλλη φίλη και σκάσαμε ξαφνικά στη δουλειά της, που ήταν στο δρόμο μας, με τούρτα. Της είπα ότι έχω το δώρο στο αμάξι και καλύτερα να μην το δουν οι συνάδελφοι, της έκλεισα συνωμοτικά το μάτι, της έλεγα μέχρι να φτάσουμε πόσο χρήσιμο είναι και πόσο θα ντρεπόταν να το πάρει μόνη, χαχάνιζε αυτή και με έλεγε τρελή ως συνήθως, γιατί πάντα την πειράζω με σεξουαλικά την παρθενόπη και έβγαλα τη σακούλα με το πιεσόμετρο που μόλις είχα πάρει και το πήγαινα σπίτι. Ήταν πετυχημένο 1ον γιατί είναι η μεγαλύτερη της παρέας ηλικιακά, αλλά η πιο μικρή κι αθώα κατά τα άλλα, 2ον επειδή είναι τόσο βλήμα που το πίστεψε και 3ον επειδή μεγάλη χαρά πήρε που ήταν πλάκα. Ψυχούλα.