«Ας είμαστε ειλικρινείς, η σεξουαλική παρενόχληση είναι κάτι υπέροχο. Αν πάρεις τον ρόλο, τι σημασία έχει το πώς τον πήρες. Έτσι κι αλλιώς πάντα τη γυναίκα θα κατηγορήσουν για κάτι τέτοιο. Αν είσαι αληθινή γυναίκα και σου συμβεί κάτι τέτοιο, το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι να μην το πεις πουθενά.Πώς μπορείς να κατηγορήσεις έναν άντρα για σεξουαλική παρενόχληση; Γι' αυτό ακριβώς δεν είναι που ήρθε στον κόσμο; Αν έχει εξουσία και τη χρησιμοποιεί κατ' αυτόν τον τρόπο, τότε καλά κάνει»Ε ρε τι σου κάνει η πατριαρχία; Δεν φταίει αυτή που μεγάλωσε σε πατριαρχικό περιβάλλον, φταίει βέβαια για το γεγονός πως σαν γυναίκα περασμένων αιώνων αποδέχεται αυτήν την κατάσταση. Να χαίρονται την ¨ομόδοξη" βαθιά συντηρητική και θρησκόληπτη Ρωσία οι Έλληνες που θεωρούν την Εκκλησία της ως την ορθόδοξη απάντηση έναντι του "αιρετικού" Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως και τον Πούτιν μεγάλο και Ορθόδοξο ηγέτη. Να θυμίσω εδώ πως οι ιδρύτριες των FEMEN είναι ΟΥΚΡΑΝΕΣ. Πράγμα που θεωρώ ΛΟΓΙΚΟ (Ουκρανία και Ρωσία είναι πατριαρχικές χώρες)-άσχετα με το αν χρηματοδοτούνται ή όχι από τον Σόρος, μην ξεχνάμε πως κάθε πράξη έχει και την αντίδραση της. Επομένως ακόμα και ο ακραίος φεμινισμός είναι γέννημα θρέμμα της πατριαρχίας. Όταν είσαι γυναίκα και μεγαλώνεις σε ένα περιβάλλον που ταυτίζει την γυναίκα αποκλειστικά με το σπίτι και τη μητρότητα, είναι λογικό να επαναστατήσεις με ακραίο τρόπο και να φτάσεις στο άλλο άκρο φωνάζοντας τις ανοησίες περί αυτοδιάθεσης του σώματος (προς αποφυγήν παρεξήγησης δεν αναφέρομαι στην αυτοδιάθεση αυτήν καθ' αυτήν αλλά στην σύνδεση της με την εγκυμοσύνη και τις εκτρώσεις) και δικαιώματος των εκτρώσεων. Επομένως αν θέλουμε να πολεμήσουμε τον ακραίο φεμινισμό (ο φεμινισμός έχει πολλά ρεύματα, δεν είναι στο σύνολο του ακραίος), θα πρέπει πρώτα να πολεμήσουμε τη ρίζα του την πατριαρχία.
