Δάκρυα για τον Ξυλούρη.Αλλά με μια ενδόμυχη χαρά, που η πατρίδα έβγαζε ανθρώπους με τέτοια αύρα και τέτοιο ήθος.Το ακριβώς αντίθετο του Πολάκη δηλαδή - το τονίζω με πάθος.