Το σχολιο του "a guy somewhere north" ειναι ακριβως οι σκέψεις μου αφότου διαβασα το αρθρο-κ γω δηλ. υπέθεσα οτι η "ευχάριστη ανατροπη" αφορούσε την επίπληξη του εμπλεκόμενου αστυνομικού και την ενταξη καποιου ειδου επιμορφωτικων οδηγιων(?) ας πουμε προς αποφυγήν παρόμοιων περιστατικων στο ανεξιθρησκο μελλον (με αφορμη το συγκεκριμενο γεγονος). Ας ειμαστε δίκαιοι, ο καθενας μας θα αισθανόταν ευγνωμοσυνη και μια ξαφνική "συμπάθεια" αν η οποια υποθεση του λάμβανε αίσιο τελος(ιδίως αν αυτο δεν προμηνύονταν) και με την ανακούφιση οτι δεν θα ταλαιπωρηθεί αλλο. Ολοι θα διαλεγαμε την διευκόλυνση, θα λέγαμε "ευχαριστω" κ θα συνεχίζαμε την ζωη μας- κανεις δεν θα ξεκινούσε σταυροφορία αυγουστιάτικα, με αφορμη το οποιο ατυχές αλισβερισι με την οποια δυσλειτουργικη ελληνικη δημοσια υπηρεσια μπορει και να ειχε. Ναι, σαν σταση ειναι λαθος, κ ναι, ειναι η ρίζα των κακώς κειμένων της χωρας αυτης, αλλα ειλικρινα, ειναι δυσκολο να βρεις το κινητρο οταν ολα μοιάζουν ριμαγμενα και το μονο που νιωθεις οτι καταφέρνεις ειναι να βαζεις τρικλοποδιές στον εαυτο σου. ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ πως η δημοσίευση του περιστατικού και της επαγγ/κης ιδιοτητας κ θεσης του νεαρου στην Κομισιόν ηταν ο λογος που εν τέλει εξυπηρετηθηκε (και δη απο την διευθυνση του ΑΤ αυτοπροσώπως) εγκαιρως--αλλα απ'την αλλη, η ιδιότητα και η θεση του αυτη ηταν και ο λογος που δημοσιευθηκε η περιπέτεια του αρχής εξαρχής. Καθημερινα σημειώνονται δεκάδες κλοπές πολιτων, εγγραφα, ταυτότητες, τιμαλφή & χρηματα, και στοιχηματίζω πως έστω ενας θα κατέληγε έξαλλος και αγανακτισμενος με την εμπειρια που θα ακολουθουσε της κλοπής (με ΑΤ, καταθέσεις, τρέξιμο κλπ) αντιμετωπίζοντας αδιαφορια, αγένεια, γραφειοκρατια, ενίοτε δε ειρωνία και χλευασμο, ταλαιπωρία κ το απαραδεκτο υφος απαξίωσης και παντοδυναμίας (απόρροια κακώς αντί λαμβανομένων εννοιών οπως λχ «εξουσία», απωθημενων κομπλεξισμου κ υφερποντος κωλοπαιδισμου)που συχνα συναντας--πλην ομως ΔΕΝ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΕΙΔΗΣΗ, ουτε η κλοπή, ουτε ο αδύναμος ψυχικά μπατσακος του τμήματος της γειτονιας σου που βαριέται (γιατι, παρεμπιπτόντως, πιστευω πως κατα πάσα πιθανότητα του εν λογω δεν ηταν το θρησκευτικό του φρόνημα που θιχτηκε, αλλα μαλλον πικαριστηκε με την υποδειξη "λαθους" μιας "ασημαντης τυπικής λεπτομέρειας" στην τυπική συμπλήρωση ενος καθ'ολα τυπικού εγγραφου-- τυπική ρουτινα βασικα για εκεινον)Για τπτ απο αυτα παντως δεν φταιει ο νεαρός κυριος-εκτος ισως απ'το οτι θέλησε να παραμείνει ακριβολογος κ εμφατικος σε ενα συστημα που παλεύει να κρατησει έστω τα προσχήματα. Και αναρωτιεμαι: οσοι σχολίασαν επικριτικά την σταση του Αναγνώστου πριν & κατόπιν της θετικής γι'αυτόν έκβασης της υπόθεσης, ειχαν τιποτα επικριτικό να πουν για την δημοσίευση της "περιπέτειάς" του - που με μικρές παραλλαγές εκδοχές της εκτυλίσσονται non-stop καθημερινα ανα την επικράτεια; Και 2ον, γιατι το φόκους γινεται στον τυπο που κοιτάζει πως να ξεμπερδεύει ταχύτερα κ με οσο το δυνατον λιγότερη ταλαιπωρία με τα έκτακτα που προκύπτουν στην καθημερινότητα, και οχι σε οποιον επέτρεψε την δημοσίευση αρθρου/"ειδησης" που θα μπορουσε κάλλιστα να παραφραστει -προς συντομία- και ως: «ΙΔΙΑΙΤΕΡΗΣ ΜΟΡΦΩΣΗΣ ΕΛΛΗΝΑΣ ΚΑΤΟΙΚΟΣ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟΥ ΕΙΧΕ ΤΗΝ ΑΤΥΧΙΑ ΝΑ ΤΟΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΟΥΝ ΕΥΘΑΡΣΩΣ ΟΜΟΙΩΣ ΜΕ ΤΟΝ ΜΕΣΟ ΕΛΛΗΝΑ ΠΟΛΙΤΗ(αλλα επειδη θελουμε να δει πως καποιοι λιγοι επιπεδου εφαμιλλου του δικου του υπαρχουμε, θα αναδείξουμε το σκηνικο (καθότι και μεις ΤΑ ΧΑΣΑΜΕ ΣΤΟ ΑΚΟΥΣΜΑ ΤΟΥ ΠΡΩΤΟΦΑΝΟΥΣ ΣΥΜΒΑΝΤΟΣ)» Η στην χαμογελαστή διευθύντρια του ΑΤ/θιασωτη της αξιοκρατίας/υπερμαχο της εξυγίανσης σαθρων κ αναχρονιστικων συμπεριφορών που υποσκάπτουν την σχεση πολιτη-κρατους, που σκίστηκε να εξυπηρετησει εναν εκ των πολλων-διαιωνιζοντας ουσιαστικα την πληγή του ρουσφετιού κ των εκφανσεων του, κ προωθώντας (παροτι "νεαρα" η οργανο) το προσφιλες στον μεσο σφουγγοκωλαριο Ελληνα «ε μα για σας κυριε νοματαρχα μου, αλοίμονο, θα κανουμε μιαν εξαιρεση..!» ;;;
