Αγαπητή/αγαπητέ #7, διαβάζοντας την ερώτησή σου αναρωτήθηκα αρκετές φορές αν την είχα στείλει εγώ πριν μήνες. Δεν την είχα στείλει προφανώς. Αλλά αν το είχα κάνει θα έγραφα ακριβώς αυτά. Κουράγιο. Είναι πατέρας σου. Είναι πατέρας μου. Εγώ παλιά τσακωνόμουνα, τώρα που έχει και πολλές ασθένειες και έχει μαλακώσει αρκετά κάνω ήρεμα σχόλια και αληθινά τα ακούει. Είναι κοντά 70 χρονών και αληθινά ακούει και κάπως κάνει και διάλογο. Μέχρι εκεί κατάφεραν να καταλαβαίνουν. Προσωπικά με στήριξαν για να καταλαβαίνω περισσότερα. Και αυτό είναι άξιο λόγου και σεβασμού. Είμαι δίπλα σου!
Σχολιάζει ο/η