αγαπητή 4, ελπίζω να νιώσεις καλύτερα με τον καιρό. Και να φροντίσεις τον εαυτό σου γιατί κανένας χωρισμός δεν αξίζει να μας δημιουργεί προβλήματα υγείας. Η Λένα έχει δίκιο που λέει ότι ξέρουμε μόνο τη δική σου πλευρά. Εδώ να πω-πριν ακολουθησει story time- ότι ένα ζευγάρι πρέπει να ταιριάζει ΚΑΙ στη διαχείριση των προβλημάτων. Αν ο ένας με το παραμικρό αγχωνεται και ο άλλος είναι υπερ-αισιόδοξος μπορεί είτε να αλληλοσυμπληρωθούν είτε να εκνευρίσει ο ενας τον αλλον. Μπακάλικο παράδειγμα, αλλά ελπίζω να πιάσατε το νόημα. Πριν λίγα χρόνια αντιμετώπιζα ενα μέτριο προς σοβαρό πρόβλημα υγείας και επρεπε να κάνω μια σειρά επεμβάσεων, πολλές εξετάσεις κλπ. Παράλληλα στο σπίτι είχα ένα μωρό που δεν είχε χρονίσει καλά καλά και στη δουλειά ένα σωρό επείγοντα και υποχρεώσεις.Μια στενή μου φίλη είχε όλη την καλή διάθεση να με υποστηρίξει αλλά πραγματικά ο τρόπος της ήταν τελείως λάθος. Τουλάχιστον για τα δικά μου δεδομένα. Ισως σε κάποιον άλλον να δούλευε το να του λένε "σκέψου θετικά, όλα γίνονται για κάποιο λόγο" ή "ελα να βγουμε μια βολτα να ξεχαστεις". Στη συγκεκριμένη φάση ήθελα πρακτικές προτάσεις ή απλά να γκρινιαξω και να μου λένε οι φίλες μου ότι έχω δίκιο. Της είχα πει διακριτικά ότι δε με βοηθάει, γιατί πχ το να μου λεει να πάμε για ποτο και μάλιστα να επιμένει σε μια φάση που έπρεπε να κλείσω εκκρεμότητες για να μπω χειρουργείο πιο πολύ με πίεζε. Με τον καιρό αφού δεν καταλάβαινε, άλλαζα κουβέντα για να μην πιάνουμε το θέμα και εκνευρίζομαι. Ε μετά από ένα διάστημα εξαφανίστηκα, απλά δεν της σήκωνα τα τηλέφωνα. Δεν είναι κάτι που το έκανα ελαφρά τη καρδία, όμως η συγκεκριμένη φίλη πιο πολύ με καταπίεζε παρά μου στεκόταν. Εκείνη μετά από τόσο καιρό όπου σταθεί και όπου βρεθεί λέει ότι γινόταν χαλί να την πατήσω, με έχει πει και αχάριστη και ακόμα δεν έχει καταλάβει τι έχει πάει στραβά με μας. Γι' αυτό, καλή μου 4, και λίγη αυτοκριτική και ίσως δεις κάποια πράγματα για τη σχέση σας.