Όταν μπλέκουμε ιδεολογίες και πρακτικές διαφόρων σχετικών και ασχέτων σε μία στραπατσάδα αμφιβόλου ποιότητος: ... αναρχομηδενιστές, αναρτοκουμουνιστές, αντάρτικο πόλης, απλούς μπαχαλο-χουλιγκανισμούς, το νοσότρος, την gare, τις ιδεολογικές και μη διαμάχες όλων μεταξύ τους, τον θάνατο-δολοφονία ανθρώπων μαρφίν(*) αλλά και τον Καραϊσκάκη, τον Γλέζο, την Μαντώ Μαυρογένους, τον Χαμπίμπι τον πρεζέμπορα και τον Μπαρμαρόσα τον πειρατή ... μάλλον δεν έχουμε τίποτε, συγκεκριμένο, να πούμε για τις συγκεκριμένες περιπτώσεις και ρίχνουμε το τόπι στην εξέδρα.Αυτό που γίνεται αντιληπτό, για ορισμένους από εσάς, είναι πως δεν σας ενδιαφέρει που μερικοί άνθρωποι φορτώνονται άδικα κατηγορίες ή/και τα σπασμένα άλλων (...φυτεμένα σακίδια με ενοχοποιητικό υλικό, φυτεμένες ζαρντινιέρες, φυτεμένα χαρτάκια-tips) σας ενδιαφέρει τόσο πολύ να είναι ένοχοι, που τους θεωρείτε και τέτοιους, φτάνοντας στην απόλυτη διαστροφή της λογικής να τους αντιλαμβάνεστε ως "προδότες-κότες", επειδή είτε δεν ομολογούν πράγματα που δεν έκαναν, είτε δεν υπερασπίζονται ιδεολογικά, πρακτικές που δεν θα εφάρμοζαν.Anyway, αυτά τα ολίγα από μένα. (*) για την οποία *προφανώς* δεν φταίει μόνο η πυρασφάλεια ή ο Βγενόπουλος και οι συν αυτώ, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι θα χωθεί ο πρώτος (αθώος) τυχών μέσα, για να μαλαχθεί το λαϊκό αίσθημα