Κανένας ποτέ δεν ζήτησε να αποδεχτούμε την παχυσαρκία ως κάτι το υγιές αλλά να αποδεχτούμε τους ανθρώπους που πάσχουν από αυτή, δηλαδή να μην τους βλέπουμε διαφορετικούς και τους κοροϊδεύουμε.Δεν επέλεξαν να είναι παχύσαρκοι(πολλοί δυστυχώς προέρχονται από οικογένειες παχύσαρκων και είναι από μικρά παιδιά παχύσαρκοι) και ούτε περνάνε ωραία με αυτή τους την κατάσταση.Ας μην το κάνουμε και εμείς χειρότερα.Το γεγονός ότι είναι ασθένεια τονίζει ακόμα περισσότερο την ανάγκη να προσέχουμε πώς τους φερόμαστε και να μην τους αποκλείουμε από την εργασία, τις ασχολίες,την κοινωνική μας ζωή και γενικότερα την καθημερινότητα. Αν αποκλείονται, περιπαίζονται και απομονώνονται, πώς θα παλέψουν για την υγεία τους;Και αν προσπαθήσουν να χάσουν κιλά,θα το κάνουν με το σωστό υγιεινό τρόπο ή θα βάλουν σε κίνδυνο τη ζωή τους για να γίνουν γρήγορα αποδεκτοί από το σύνολο; Το κοριτσάκι της περίπτωσης αυτής θα αποτελεί σίγουρα αντικείμενο γέλιο για πολλούς που δεν ξέρουν την κατάστασή της και οι οποίοι σίγουρα θεωρούν ότι ο χορός και το μπαλέτο είναι μόνο για αδύνατους ανθρώπους, χωρίς καν να σκέφτονται ότι κάνει κάτι πολύ καλό για την υγεία της.Οπότε, το σημαντικό είναι, και αυτό που ζητάνε όλες οι καμπάνιες αποδοχής, να προστατεύσουμε τους ανθρώπους και όχι την ασθένεια. Και επειδή ακριβώς είναι ασθένεια, θα πρέπει να αντιμετωπίζεται ακριβώς όπως και οι άλλες ασθένειες...Υ.Γ.: Από περιέργεια, τι εννοείτε όταν λέτε ότι το κράτος μπορεί να με ελέγξει με νόμους την παχυσαρκία;Με καμπάνιες ναι αλλά με νόμους πώς;;
