#7 Γιατί τόση δηκτικότητα προς τη συγκεκριμένη ερώτηση? Δε λέω εκεί το κομμάτι με τα κρασιά και τα γεύματα ήταν λίγο κάπως. Αλλά έχω και εγώ το ίδιο παράπονο. Νομίζω οτί το συνιθισμένο κόνσεπτ για κονσέρτα κλασσικής μουσικής, είναι πολύ στείρο και απρόσιτο, και φαίνεται να απευθύνεται κυρίως σε αυτούς που κοροιδεύεις, τα άτομα της "καλής κοινωνίας". Γι αυτό και συνηθίζεται ο κόσμος να ντυνεται επίσημα, η ατμ'οσφαιρα να είναι συγκεκριμένη κτλ. Και μάλιστα αυτό διατηρείται σε γενικές γραμμές ακόμα και σε παραστάσεις που δεν είναι ακριβές (φοιτητικές ορχήστρες κτλ).Έχω το εξής παράδειγμα. Ένας πολύ καλός φίλος είναι βιολιστής και δίνει συχνα κονσέρτα. Έχω πάει να τον δώ σε κομμάτια που ξέρω, σε κομμάτια που δεν ξέρω κτλ κτλ. Κάθε φορά, κάποια στιγμή με πιάνει μια υπερκινητικοτητα, μια ανάγκη να κουνηθώ, να κοιτάξω αλλού κτλ. Και το περιβάλλον γύρω μου φαίνεται πολύ στείροπ και σοβαρό. Το καλοκαίρι που μας πέρασε όμως συμμετείχε σε μία ομάδα μουσικών που έπαιζαν σε εξωτερικούς χώρους, και εκεί ήταν τελείως διαφορετικά. Ο κόσμος ηταν χαλαρός, μπορούσες να κουνθείς, να φύγεις να ξανάρθεις, να μιλήσεις, να χορέψεις κτλ. Και προφανώς το επίσημο ντύσιμο ήταν περιττό (αν και ευτυχώς σιγά σιγα το dress code του ντυσίματος αλλάζει και στα κονσέρτα και στο θέατρο).Γενικώς, αναγνωρίζω οτί είναι κοινωνικοί και ιστορικοί λόγοι που έχουν οδηγήσει στο να θεωρείται η κλασσική μουσική ασχολία της "καλής κοινωνίας" και "ακριβό" χόμπυ. Και ίσως και πρακτικοί γιατί συχνά η μόρφωση σχετικά με την κλασσική μουσική, απαιτεί κάποια οικονομική άνεση. Αλλά δε βλέπω γιατί πρέπει να ενισχύουμε αυτή την αντίληψη και αυτή την κατάσταση γενικότερα. Ειδικά δεδομένου οτι τελευταία γίνονται απόπειρες να γίναι όλο αυτό πιο προσιτό και οικονομικά και "αισθητικά".Και όλα αυτά χωρίς να είμαι ιδιαίτερα φαν της συγκεκριμένης μουσικής. Απλά μου φάνηκε λίγο υπερβολικά ειρωνικό το σχόλιο.
