Το πλήθος των θέσεων εργασίας που χάνεται από τις μηχανές δεν αναπληρώνεται με παρόμοιες θέσεις εργασίας. Συνήθως δημιουργούνται πόστα που απαιτούν ολοένα και μεγαλύτερη εξειδίκευση άρα πιο μορφωμένο προσωπικό που να επιμορφώνεται συνεχώς. Το κόστος όμως αυτής της επιμόρφωσης σε χρόνο και χρήμα συνήθως το επωμίζεται ο ίδιος ο εργαζόμενος κι όχι το όποιο αφεντικό του.Χαμένοι λοιπόν είναι όσοι δεν μπορούν να μορφωθούν και από αυτούς όσοι μακροπρόθεσμα δεν μπορούν να συνεχίσουν να επιμορφώνονται ακόμη και σε μεγάλη ηλικία. Δηλαδή οι φτωχοί, όσοι δεν διαθέτουν υψηλό διανοητικό δυναμικό (σε ολοένα και τραγικότερο βαθμό), οι μεγάλης ηλικίας και όσοι δεν μπορούν να απασχολούνται διαρκώς με την εργασία τους και μετά το τέλος της βάρδιας τους π.χ. όσοι έχουν πολλές οικογενειακές υποχρεώσεις.
