Δεν θελω ν αναγορευσω τα φτωχα προσωπικα μου βιωματα σε αξιωματα γενικοτερης ισχυος,αλλα θα το κανω.Το 'τρακ' ειναι μια στιγμιαια κατασταση,ενω η 'δειλια' μια μονιμη.Εχουν μεταξυ τους τη σχεση που εχει μια τελεια με μια ευθεια.Δεν εχει σημασια τι εχω ακουσει γιατι εχω ακουσει κατα καιρους ενα καρο μαλακιες.Δεν πιστευω τιποτα απ'οσα ακουω και αμφισβητω συνειδητα ακομα κι αυτα που βλεπω.Ετσι,για την απολαυση να εξακολουθω να νανουριζω το μυαλο μου τα βραδυα λεγοντας του οτι εκανε το καθηκον του.υ.γ.την οσφρηση μου ομως την πιστευω.