Συγγνώμη που θα σας το χαλάσω, αλλά η ομοφυλοφιλία είναι μια χαρά φυσιολογική. (Δεν το λέω εγώ, η ιατρική το λέει και όσο και να χτυπιόσαστε εσείς, ο γείτονας, ο παπάς της ενορίας, η επιστήμη έχει αποφανθεί ερήμην σας.) Και, για να σας προλάβω, το ζήτημα δεν είναι "σε λίγο να ντρεπόμαστε που είμαστε στρέιτ", το ζήτημα είναι να μην ντρεπόμαστε για το σεξουαλικό μας προσανατολισμό όποιος κι αν είναι αυτός. Η ομοφυλοφιλία, μπορείτε να μου εξηγήσετε σε τι είναι επιβλαβής; Ξέρω, "δυο άντρες όπως και να το κάνουμε δε μπορούν να κάνουν βιολογικό παιδί", ε και; Τα τόσα και τόσα στρέιτ ζευγάρια που τυχαίνει να μη μπορούν ούτε αυτά να κάνουν παιδί, είναι και αυτά κακά πρότυπα και θέλετε να μην τα βλέπουν τα παιδιά σας;Λόγω της (εθελοντικής) δουλειάς που κάνω, συχνά έρχομαι σε επαφή με παιδιά που έχουν ζήσει στο πετσί τους ακριβώς αυτό που είπατε: "θα τα αγαπάω άμα είναι γκέι, αλλά όχι να προσποιούμαι ότι αυτό είναι και φυσιολογικό". Δε μπορείτε να διανοηθείτε την ψυχολογική ζημιά που κάνει το να μεγαλώνει ένα γκέι παιδί με γονείς με τέτοιες ιδέες. Το να ξέρεις ότι ο τρόπος που ερωτεύεσαι, ο τρόπος που αγαπάς, ο τρόπος που θες να βιώσεις στη ζωή σου τη συντροφικότητα είναι "μη φυσιολογικός" είναι τεράστιο τραύμα, που πανεύκολα μπορεί να σε κάνει να κλειστείς συναισθηματικά, να αποφύγεις να προσεγγίζεις άλλους ανθρώπους είτε φιλικά είτε ερωτικά, να φοβάσαι να εκφραστείς ελεύθερα, μην τυχόν και καταλάβουν όλοι τη "μη φυσιολογικότητα" σου. Νομίζουν οι γονείς ότι προστατεύουν τα παιδιά τους με το να τα αποτρέπουν από το να εξοικειωθούν με ό,τι το διαφορετικό - κάνουν λάθος. Δε σκέφτονται ότι τα παιδιά τους τα ίδια μπορεί να ΕΙΝΑΙ "διαφορετικά". Ή ότι μπορεί να έχουν φίλους, συμμαθητές, δασκάλους "διαφορετικούς". Πριν κάποιο καιρό, είχε βγει στη δημοσιότητα η υπόθεση μιας τρανς μαθήτριας που οι συμμαθητές της είχαν πάει μέχρι και να την κάψουν. Σας διαβεβαιώ, τεράστιο μέρος της επιθετικότητας τους οφειλόταν σ' αυτή τη "διαπαιδαγώγηση" που ό,τι το διαφορετικό το αηδιάζει και το πετά - ακόμα κι αν επιφανειακά πού και πού το "ανέχεται".Στο Glee τα αθώα ματάκια των παιδιών σας δε θα εκθέτονταν στο γκέι πορνό που ίσως φοβάστε - απλά θα έβλεπαν ότι γκέι και στρέιτ με τον ίδιο τρόπο ερωτεύονται, με τον ίδιο τρόπο αγαπούν, με τον ίδιο τρόπο πονάνε, είναι εξίσου άνθρωποι και έχουν τις ίδιες ανάγκες. Αν αυτό τόσο σας τρομάζει, λυπάμαι - αλλά δεν είναι "πλύση εγκεφάλου" ή "προπαγάνδα" - είναι η αλήθεια. Μακάρι πάντως τα παιδιά σας να μην είναι γκέι (αλλά ξεχνάω η αφελής, ΑΠΟΚΛΕΙΕΤΑΙ να είναι, αφού εσείς τα μεγαλώνετε σωστά και με αρχές!), να μην έχουν ποτέ γκέι φίλους και να μη χρειαστεί ποτέ να συναναστραφούν με οποιονδήποτε τρόπο γκέι ανθρώπους - τουλάχιστον όχι αν έχουν τις ιδέες τις δικές σας. Αλλά, για να λέμε την αλήθεια, κάτι τέτοιο είναι μάλλον απίθανο. Οπότε μήπως, λέω εγώ, θα ήταν καλύτερο η διαπαιδαγώγηση τους να περιλαμβάνει το πώς να μην είναι μισαλλόδοξοι ρατσιστές που θέλουν σώνει και ντε να ράψουν τους άλλους στα μέτρα τους;