Σαν να διαβάζω για το όχι-και-τόσο-μακρινό μέλλον μας, μια και σε λίγους μήνες θα πάρουμε τον ίδιο δρόμο. Κι εγώ ρεαλισμό διέκρινα στο κείμενο και μια εύλογη πικρία. Κύκλους κάνει αυτό, θα την βρούμε την άκρη κάποια στιγμή, πού θα πάει. Σε οθόνη θα είναι ή στην πραγματική ζωή... αυτό είναι άλλο θέμα. Έχοντας πάντως βγει εκτός για δουλειά (και επιστρέψει), οι αποχωρισμοί είναι παροδικοί, όλα τα άλλα συνηθίζονται, αρκεί να ξέρεις πού, γιατί και με τι εφόδια πας.