Πόσο εύκολο και άκοπο είναι τελικά να ασκούμε κριτική;Και αλήθεια... έχουμε πρόταση; Όραμα;Εναλλακτικές; Κάτι ρε παιδιά!Από την άλλη, ένας άνθρωπος στη δύση τής ζωής του ασχολείται με την Ελλάδα που αυτός δε θα ζήσει. Για εμάς, για το μέλλον μας. Ούτε αυτό δεν του πιστώνουμε;Πιο πάνω διάβασα μερικά ανατριχιστικά σχόλια. Ανατριχιαστικά όχι τόσο λόγω της χολής που ξεφορτώνουν, όσο εξαιτίας της άγνοιας που φωνάζει από χιλιόμετρα. Προφανώς κανείς από αυτούς τους σχολιαστές δε γνωρίζει τη δράση τού Μίκη, ούτε τα δοκίμια πολιτικού στοχασμού που δημοσίευε από τα μικράτα του, ούτε το βρωμόξυλο, τον εξευτελισμό και τις εξορίες.Κρίμα. Στα κόκκαλα τού Λεντάκη, του Μουστακλή, του Σάντα και πολλών πολλών ακόμα που ήδη τρίζουν, θα προστεθούν εν καιρώ και τα δικά του. Γιατί εμείς έτσι είμαστε. Έτσι γουστάρουμε. Γιατί τελικά αυτό το "ποιος τη ζωή μου, ποιος την κυνηγά" έχει πάντα μία και μόνο απάντηση: τον κακό μας εαυτό.