Δυο πραγματα που με εχουν εντυπωσιασει τα χρονια της κρισης ειναι α) ποσο λιγο γνωριζουμε για την κοινη μεσαιωνικη ιστορια που εχουν οι δυο λαοι ( οι περισσοτεροι ελληνες που αναρτουν σχολια 'η αρθρα στο διαδικτυο ειτε μιλουν για τους Ναζι, ειτε για το σημερινο "Γερμανικο θαυμα" το οποιο αδυνατουμε λογω κουλτουρας να καταλαβουμε ), και β ) την τεραστια προσφορα της Γερμανιας στον ευρωπαικο πολιτισμο τα τελευταια 400 χρονια. Το λεω αυτο, γιατι νοιωθω βαθια μεσα μου οτι η αγαπη των απλων γερμανων προς την Ελλαδα ειναι εκατονταδες φορες πιο ειλικρινης, πιο συνειδητη και πιο μεγαλη απ οτι το αντιστροφο, απλουστατα γιατι αυτοι γνωριζουν την τεραστιας σημασιας για τον ευρωπαικο πολιτισμο, ελληνογερμανικη συμμαχια του 15ου αιωνα μεταξυ διανοουμενων οπως ο Βησσαριωνας και σπονσορων των γραμματων και των τεχνων οπως ο γερμανος Πιρκχα'ι'μερ.Το 2010, δημοσιευτηκε ενα σπανιο βιβλιο απο τον διακεκριμενο Εγγλεζο δημοσιογραφο Peter Watson, με τιτλο "The German Genius". Ειναι 1000 σελιδες αφιερωμενες στην προσφορα της Γερμανιας στον παγκοσμιο πολιτισμο, προσφορα στη μουσικη, τις τεχνες, την επιστημη, την εκπαιδευση, την φιλοσοφια, την ιστορια, την ιατρικη, την λογοτεχνια κοκ. Η εισαγωγη του ειναι σαραντα σελιδες, ενα καταπληκτικο κειμενο με τιτλο "Blinded by the Light : Hitler, the Holocaust, and "the Past That Will Not Pass Away". Ειναι μια απολογια απο την πεννα ενος εγγλεζου ! για την γερμανικη κληρονομια του ΒΠΠ και το επικοινωνιακο στιγμα που συνοδευει τη χωρα απο τοτε στα δυτκα μηντια. Αναφερεται στο καταπληκτικο βιβλιο του Πιτερ Νοβικ για το Ολοκαυτωμα και αποδομει το προβληματικο βιβλιο "Hitler's Willing Executioners" του Ντανιελ Γκολντχαγκεν που δαιμονοποιει ολους τους γερμανους. Μιλα για τον Μιτεραν και το γαλλικο Βιτσι. Οπως ολοι ξεχνα να μιλησει για την Ιταλια, ομως καταληγει λεγοντας οτι μια χωρα οπως η Γερμανια δε μπορει να κρινεται μοναχα απο τη ναζιστικη περιοδο. Η προσφορα της ακομη και κατα την περιοδο του 20ου αιωνα ειναι τεραστια. Ολοι γνωριζουμε για τον γαλλικο διαφωτισμο, τους βρετανους φιλοσοφους, τον αμερικανικο πραγματισμο, λιγοι ομως αναφερονται στη γερμανικη πολιτιστικη προσφορα, παροτι σημαντικοτατη.Στις αρχες του 18ου αιωνα με την εισαγωγη του πιετισμου ο ορος τιμη ( Εκρε=ehre ) μεταμορφωθηκε απο αυτη της στρατιωτικης διακρισης σε αυτη του ποσο ενας στρατιωτης μπορουσε να βοηθησει τους γειτονες του σε καθημερινα ζητηματα. Στο τελος του αιωνα αυτου υπηρχαν 270 λεσχες βιβλιου στη χωρα, συμφωνα με τον Γιουργκεν Χαμπερμας και μια νεα "ασθενεια" πρωτοεμφανιστηκε, η Leseucht που κυριολεκτικα σημαινε "εθισμος στο διαβασμα"...Οταν επεσε το Βυζαντιο, η Γερμανια πρωτοστατησε στη Γουτεμβεργια επανασταση και γερμανοι συλλεκτες κυνηγουσαν σπανιους ελληνικους τομους στην Ιταλια και τους αναπαρηγαγαν, μαθαινοντας οι ιδιοι την ελληνικη γλωσσα σε ολη την Ευρωπη. Οπως αναφερει η δημοφιλης αγγλιδα ιστορικος Λιζα Τζαρντιν, γερμανοι σπονσορες κοκορευονταν οτι ειχαν ολα τα ελληνικα βιβλια που κυκλοφορουσαν στην Ιταλια !Νοιωθω οτι την περιοδο της κρισης, οι αμορφωτοι και τριτοκοσμικοι πανεπιστημιακοι μας, οι ανυπαρκτοι επικοινωνιακα διανοουμενοι μας, αλλα και οι ελεεινοι πολιτικοι μας για να μη μιλησως για τους δημοσιογραφους μας, δε καναν μια προσπαθεια να κτισουν γεφυρες επικοινωνιας με τον πιο μορφωμενο απο μας, γερμανικο λαο. Αντι να γινει η κριση αιτια να γεφυρωσουμε τις διαφορες μας, διαλεξαμε την ευκολη λυση της πολωσης, της κλισε ιστορικης δαιμονοποιησης της γερμανιας, του λαικισμου με τις ναζι στολες και τα κατοχικα οταν για 60 ολοκληρα χρονια, ειχαμε γραψει στα παλια μας τα παπουτσια αυτη την ιστορια και αυτους που την γραψανε ( Οταν το 2012 πηγα να επισκεφτω το μαυσωλειο ηρωων στο 1ο νεκροταφειο, για εναν συγγενη μου, ο χωρος θυμιζε πορνειο ).Το προβλημα ομως δεν ειναι καν αυτο. Το οτι δεν εχουμε πνευματικους ανθρωπους να τοποθετηθουνε επικοινωνιακα λιγακι πιο ανοιχτομυαλα και να συνεισφερουν "περιφερειακα" στην ελληνικη διπλωματια ( πχ να γινουν καποια συνεδρια, καποιες παρεμβασεις σε γερμανικες εφημεριδες, καποιες σε γερμανικα φορα ), ειναι το λιγοτερο. Το πραγματικο προβλημα ειναι οτι μας εχουν παρει χαμπαρι αυτοι που μεχρι πριν λιγα χρονια ονομαζαμε με θρασος περιττο, "κρυοκωλους" και "κουτοφραγκους" !Για να 'ρθουμε λιγακι στη θεση τους.....
Σχολιάζει ο/η