Ο κ. Κωτούλας μάλλον δεν αποτελεί υμνητή του ναζισμού. Ωστόσο, δεν είναι ούτε και κριτής του (τόσο αυστηρός, όσο επιβάλλει το μέγεθος της χιτλερικής θηριωδίας). Αυτό είναι που θα έπρεπε και να του καταλογιστεί. Τα μέχρι τώρα εναντίον του επιχειρήματα, δεν προσπαθούν να δείξουν την ευκολία με την οποία ο Κ. Κωτούλας αποφεύγει θέματα όπως το Ολοκαύτωμα. Αντιθέτως, ασχολούνται με δευτερεύοντα ζητήματα που καταφέρνουν μόνο να αποδείξουν την πνευματική ένδεια των κατηγόρων του. Το συγκεκριμένο link, καταφεύγει σε παιδαριώδεις κατηγορίες, που εύκολα μπορούν να καταρριφθούν. Συγκεκριμένα χλευάζεται η άποψη ότι:1) «Τα στρατόπεδα συγκέντρωσης αποτελούσαν συνήθη και καθιερωμένη πρακτική όλων των εμπολέμων πλευρών». Οι επικριτές αγνοούν ότι κατά τον Β.Π.Π. εστάλησαν π.χ. από τις ΗΠΑ σε στρατόπεδα συγκέντρωσης 110 χιλ άτομα ιαπωνικής καταγωγής; (http://en.wikipedia.org/wiki/Japanese_American_internment) ή ότι 1,6 δις $ ήταν η σχετική αποζημίωση που καταβλήθηκε στους συγγενείς των θυμάτων; (http://www.democracynow.org/1999/2/18/wwii_reparations_japanese_american_internees). Δεν χρειάζεται να αναφερθούμε στα σοβιετικά goulag που «φιλοξένησαν» πάνω από 14 εκ. δυστυχείς (με πάνω από 1 εκ. νεκρούς) (http://en.wikipedia.org/wiki/Gulag). Μήπως να αναφερθούμε στους νόμους περί «ευγονικής», ακόμα και στις «πολιτισμένες χώρες»; 60 χιλ. άτομα με νοητική υστέρηση υπέστησαν υποχρεωτική στείρωση στη Σουηδία (1936-1976). Ο αντίστοιχος ελβετικός νόμος ίσχυσε ήδη από το 1928 (http://en.wikipedia.org/wiki/Compulsory_sterilization και http://articles.chicagotribune.com/1997-08-28/news/9708280294_1_sterilizations-handicapped-nazi-dictator-adolf-hitler), ενώ σε 33 πολιτείες των ΗΠΑ ίσχυαν (μέχρι πρόσφατα) προγράμματα «ευγονικής» εις βάρος ερυθρόδερμων, εγκληματιών και ατόμων με γενετικές ανωμαλίες.2) «Η Δίκη της Νυρεμβέργης, υπήρξε αβάσιμη από νομικής άποψης». Γιατί, υπάρχει έστω και ένας που να έχει την ελάχιστη ιδέα από νομικά που να πιστεύει κάτι άλλο; Όταν στο κατηγορητήριο περιλαμβάνονταν πχ. η σφαγή στο δάσος του Katyn (όπου εν ψυχρώ εκτελέστηκαν 22 χιλ. Πολωνοί, από τις σοβιετικές μυστικές υπηρεσίες, αλλά κατηγορήθηκαν οι Γερμανοί). Ο Liddell-Hart (απόστρατος βρετανός αξιωματικός), στην Ιστορία του Β΄Π.Π. αναφέρει ότι οι σύμμαχοι «δεν ντράπηκαν να συμπεριλάβουν στο κατηγορητήριο» την γερμανική εισβολή στη Νορβηγία (στην οποίαν οι Γερμανοί σύρθηκαν με το ζόρι– ενάντια στα σχέδιά τους – μόνο και μόνο επειδή οι σύμμαχοι είχαν ήδη εισέβαλαν πρώτοι). Ο γερμανός Ναύαρχος Dönitz καταδικάστηκε σε 10ετή φυλάκιση, με την κατηγορία ότι τα γερμανικά υποβρύχια βύθιζαν συμμαχικά εμπορικά πλοία (δηλ. έκαναν ακριβώς το ίδιο με τα συμμαχικά υποβρύχια). Ο άνθρωπος αυτός (σύμφωνα με τη διαθήκη του Χίτλερ) ήταν ο τελευταίος Καγκελάριος του Γ’ Ράιχ. Αντί να συνεχίσει το αιματοκύλισμα, το πρώτο πράγμα που έκανε ήταν να ζητήσει συνθηκολόγηση. Σε ένδειξη σεβασμού, στην κηδεία του παρέστη ακόμα και ο Πρωθιερέας του Βρετανικού Ναυτικού (με την στρατιωτική στολή του – και παρά την απαγόρευση της κυβέρνησης της Δυτ. Γερμανίας). Κτλ, κτλ.Αντιθέτως: κατηγορήθηκαν ποτέ αυτοί που διέταξαν την εφαρμογή του φαινομένου της υψικαμίνου στο βομβαρδισμό της Δρέσδης (με το θάνατο 22 χιλ. αμάχων σε μία νύχτα); Ή οι υπεύθυνοι για τη ρίψη των ατομικών βομβών; Η μεγαλύτερη ναυτική τραγωδία όλων των εποχών συνέβη όταν σοβιετικό υποβρύχιο βύθισε στη Βαλτική το Wilhelm Gustloff, προκαλώντας το θάνατο 9,4 χιλ. επιβατών (στην πλειοψηφία τους γερμανών προσφύγων, με 4 χιλ. παιδιά). Κτλ, κτλ.Στην πραγματικότητα, αυτοί που πετάνε την μπάλα στην εξέδρα είναι οι αδαείς που με τσαπατσούλικο τρόπο προσπαθούν να κατηγορήσουν τον κ. Κωστούλα (ανεπιτυχώς, λόγω ανικανότητάς τους, και όχι λόγω δικής του αθωότητας).
