Σορυ Asthet, δυστυχως το επιχειρημα σου δεν ακυρωνει κατι.. Οι εννοιες δημοσιο-ιδιωτικο στην πολη μονο 'στα χαρτια' καθοριζονται βασει ιδιοκτησιας. Ο καθε τοιχος που ερχεται σε αμεση επαφη με το δημοσιο (δρομος, πεζοδρομος) δεχεται την επιδραση της ζωης της πολης, αποτελει ενα οριο αναμεσα στο ιδιωτικο και το δημοσιο, το σπιτι και την πολη, το ατομο και το συνολο. Παρακινδυνευμενο να λες με σιγουρια οτι η αισθητικη του δημοσιου χωρου καθοριζεται απο ιδιωτικες επιλογες. Οτιδηποτε αμεσα εκτεθειμενο στην πολη οι τοιχοι, τα σκαλια προς την εισοδο, πρακτικα ανηκουν περισσοτερο σ'αυτη παρα στον ιδιοκτητη του. Το θεμα ειναι τι κανει 'η πολη' σ'αυτα.. Μπορεις να καθισεις στα σκαλια ενος σπιτιου που βρισκονται παρακειμενα στο πεζοδρομιο, εκτος και αν φοβασαι οτι θα βγει ο 'κυρ Παντελης' να σε διωξει. Μπορεις και να ζωγραφισεις τον τοιχο του 'κυρ Παντελη' στο δρομο, που ναι, με τα λεφτα του τον εβαψε ο ανθρωπος και στο χρωμα που του αρεσει, αλλα που ξερεις? Ισως με μια ωραια ζωγραφια να του θυμισεις κατι, να τον εκφρασεις και αυτον και να μη βαψει τον τοιχο.. Εκτος αν σε φοβηθει...