Είχα αγοράσει το πρώτο τεύχος του 01 σε μία μου φανταρίστικη έξοδο, το καιρό που υπηρετούσα την θητεία μου στον Έβρο, και από τότε δεν έχασα τεύχος.Δεν θα σχολιάσω τίποτα για το περιοδικό , τα έχουν πει οι προηγούμενοι - θα σταθώ ωστόσο σε μια βιβλιοκριτική που είχε γράψει ο Πολιτάκης για την "Μυστική Ιστορία" της Donna Tartt, που στάθηκε η αφορμή για να βυθιστώ (απνευστί και χωρίς καμιά διακοπή) στο κόσμο του βιβλίου για ένα ολόκληρο Π/Σ/Κ.Έχοντας ολοκληρώσει την ανάγνωση του εν λόγω βιβλίου, συνειδητοποίησα ότι είχα πέσει σε αναγνωστική έκσταση, και τελικά ξαναβρήκα τον εαυτό μου πολλές στιγμές αργότερα, μέσα σε εκείνο το ξημέρωμα Δευτέρας, που έχει διατηρηθεί στην μνήμη μου ως μια πολύ ξεχωριστή εμπειρία. Δεν ξέρω αν ο Δημήτρης Πολιτάκης διαβάσει αυτό το σχόλιο,αλλά: για εκείνο το ξημέρωμα και μόνο, δεν μπορώ παρά να πω - δεκαεπτά χρόνια αργότερα - ένα πολύ ειλικρινές "ευχαριστώ".