Πάρα πολλά πράγματα πηγάζουν από την παιδεία, σχεδόν όλα στην ζωή μας. Όπως η λέξη σεβασμός με όλα τα παράγωγά του και τις ερμηνείες του. Σεβασμός στον εαυτό σου, στον συνάνθρωπό σου, στην οικογένεια σου, στον γονιό σου, στον δάσκαλό σου, στον μεγαλύτερο ηλικιακά, στον νεότερο, στο ζώο (από το καναρίνι που έχεις στο κλουβί -γιατί αλήθεια στο κλουβί- μέχρι την τσιχλοπέρδικα που πυροβολείς για να "περηφανευτείς" στον άλλον κυνηγό, μέχρι το αδέσποτο που κυκλοφορεί στον δρόμο) στον Νόμο. Θεωρώ ότι έχει χαθεί η έννοια του σεβασμού (γενικώς, ειδικώς και αορίστως, είναι πολύ μεγάλο το θέμα). Τα δικαιώματά μου απλώνονται μέχρι εκεί που φτάνουν τα δικαιώματα του διπλανού μου. Μαζί με τα δικαιώματά μου πάνε και οι υποχρεώσεις μου όμως. Και τις τελευταίες, σχεδόν όλοι τις ξεχνάνε. Ο συμΠολίτης scotto, νομίζω ότι λέει ακριβώς αυτό. Δημοκρατία σημαίνει, μεταξύ των άλλων, και σεβασμό στα δικαιώματα των άλλων, άλλοτε των πολλών, άλλοτε των λίγων. Είναι υποχρέωσή μου, βασικό και θεμελιώδες,να σέβομαι τον Νόμο, γιατί μόνο στην Δημοκρατία ο Νόμος λειτουργεί υπέρ των λίγων και των αδύναμων. Νομίζω....