Αγαπητε Νοων Νοειτω, συμφωνω απολυτως με οσα λετε. Παρ-ολα αυτα, πρεπει να προσπαθησουμε να δουμε την καταστροφη με ορους της εποχης εκεινης. Ο Κων/νος Καραμανλης (ο πραγματικος) το ειχε πει καποτε: ειχα μια Ελλαδα και μια Αθηνα που η μιση εμενε σε παραγκες και επρεπε να στεγασω ολον αυτον τον κοσμο, τι θελατε να κανω? Εχουμε την ταση να κοιταζουμε τα λιγα ωραια νεοκλασσικα η και μοντερνιστικα κτιρια που απεμειναν και ξεχναμε το οτι οι παραγκες τοτε υπηρχαν μεχρι και διπλα στο Χιλτον! Επισης, να μην ξεχναμε την Ελλαδα του 50, μια χωρα βλαχαδερων (συγγνωμη για την εκφραση αλλα ειναι η αληθεια!) και μικροαστων να βγαινει απο εναν παγκοσμιο και εναν εμφυλιο πολεμο εντελως κατεστραμενη, με μαζες επαρχιωτων να μετακινουνται στην Αθηνα, μη εχοντας καμια αστικη συνειδηση πολης και πνιγοντας την οποια εναπομεινασα αστικη ταξη και νοοτροπια ειχε απομεινει.Ολα αυτα τα λεω οχι για να δικαιολογησω τη νοοτροπια της αντιπαροχης της εποχης εκεινης αλλα για να εχουμε και καποια ιδεα του τι ακριβως παιζοταν εκεινη την εποχη και πως αυτο επηρεασε την οψη της Αθηνας του σημερα. Και παλι καλα να λεμε που σωθηκαν και καποια πραγματα, που ο Καραμανλης εκτιμουσε τη δουλεια ανθρωπων οπως ο Πικιωνης, ο Ζενετος, ο Δοξιαδης, κλπ και ετσι δεν καταστραφηκαν ολα και χτιστικαν και καποια αξιολογα κτιρια τοτε. Μονο να θυμηθουμε τις αντιδρασεις της μικρο/αστικης, μινρονοης Ελλαδας ακομη και τη δεκαετια του 80 στις καινοτομικες προτασεις των Μανου,Τριτση, Μελινας, κλπ για να εχουμε καποια ιδεα για το τι παιχτηκε (και, δυστυχως, χαθηκε) το 50...